Yolun ortasındayım,yorgunum artık yar,geçti deli çaglarım,durgunum artık yar.
Eskittik umutları,mavinin rengi silik,sensiz akşamlar yitik,şafaklar solgun artık yar.
Taze baharlar kışa döndü,döndü yeşillerim sarıya,mutluluk dündü bugündü derken,hayal oldu sensiz yarınlar yok artık yar.
Matemine kurşun sıktım,ölüm yaşamak kadar uzak,düşüncesi akla zarar,sensiz olmak imkansız artık yar.
Eli tetikte sensiz gecelerin,namlunun ucundayım,deli fişek gibi kayacak yüreğime,sana dilek yıldızlar,bekliyorum bir bilinmezliğin ortasındayım,sensiz uykular yok artık yar.
Gülüşlerimi aldılar,düşlerimi çaldılar,yaktılar yıktılar,sensiz ölmek yok artık yar.
Görünmez sesim,duyulmaz ağladığım
Isıtmaz ateşim,sönmez yangınım
Kıymet bilmez yokluğumda varlığım
Kervan geçmez yolların,son durağındayım.
Baharım solmaz,gülüm açmaz
Yokluğunun yıl dönümü bu gün..
Koca bir sene geçti gidişinin ardından.
Sensiz dört mevsim,on iki ay.
Söylemesi ne kadar kolay,on iki ay.
Oysa ben üçyüz altmış beş günde yaşlandım.
Sensiz geçen her günü,bir asırda yaşadım.
Her kızıl şafakla,taze bir umut çalar kapımı
Açarım; odama sen dolar
Gecikmiş,yorgun baharlarda suretin
Burcu burcu hasret kokar
Gün anlamsızdır,manasız zaman,kahreder bekleyişler
Bir garip diyardayım,sana giden yoldayım bu gece.
Gece karanlık,gece sessiz,sensiz ve kimsesiz.Yalnızlığın ayak sesleridir gelen,duyuyorum,yüreğim ellerimde,korkuyorum.
Güneşe hasretim,yıldızlar yoldaşım,karanlık sırdaşım,geceler tek arkadaşım.
Bir yıldız kayıyor taa uzaklardan,seni istiyorum.Bu kaçıncı saymadım,tutmayacak biliyorum yinede seni diliyorum,kör geceden kör bir umutla.
Parıltılı bir yakamoz düşürdü mehtap mavi sulara,seni aklıma düşürdü,sevdanı yüreğime.
Bilirim ellerin üşürdü böyle gecelerde,keskin ayazlar giremezdi aramıza,avuçlarımda sıcacık bir mutluluk bulurdu ellerin ve ışıl ışıl olurdu kara geceye inat kapkara gözlerin.
Bu sabah sensiz sahte bir güne uyandım,ne vardı sanki geceden çekip gidecek,bir şafağı daha benle kucaklasan olmaz mıydı.
Ne kadar boş ve anlamsız artık bu ev,sinsi acılar gizli kuytu köşelerinde,yok kalamam ben burada,böyle sensiz duramam, gözlerimi yumup,dar attım canımı dışarıya.
Hani her sabah mahmur gözlerle sürüklenip bir dem konuk olduğumuz rıhtımdaki çay bahçesi var ya oraya götürdü ayaklarım.
Aynı masada oturuyorum sandalyen boş.
Bize deli aşıklar diye takılan garsona iki çay söyledim,duraksadı,abi birisi kime dedi,söyleyemedim,sustum kaldım iki damla gözyaşının ıslaklığında.
Mavi sularda boğuldu yüreğim,akıp gitti içimde ne varsa.
Bir sevda masalıydı yaşadıklarımız,ne varsa güzel olan dünden çalınmış.
Yarını olmayan masalsı düşlerin,büyüsünde saklanmış acıyan yanlarımız.
Karanlığa inat yürekli gülüşlerimiz,sahte sıfatların yorgun bedeninde yenik düşmüş.
Ağlamaya yeminli gözlerimiz,tövbesi olmayan günahlara esir.
Sen bu masalın kahramanı,ben beyaz atlı prens,öylemi?
Bir busenin bedeli hayat,söyle bana ak sakallı derviş,ölmek böylemi?
Nur yüzlü,ak sakallı dedemin berhudar ol evladım dilekleri tutmadı
Sensiz ne gaddar,hırçın geceler bir lahza uyutmadı
Tutmadı kimseler verilen sözleri,sen gideli bir dost el çalmadı kapımı
Aramadı en geveze sohbetlerimizin müdavimleri,sormadı.
Sormadı sen gideli hiç bir şaşkın kayıp bir adresi
Bir boşluktayım rüzgar
Yolun sonundayım
Al götür beni buralardan
Ecelin koynundayım.
Deli bir poyrazda haykır suskun sesimi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!