Özlem kokar bu şehir,bu topraklar,özlem kokar sensiz,renksiz ve yorgun şafaklar.
Seni arar biçare mahsun gözler hasret dolar,kahır süzülür tenime,özlem kokar ıslak ıslak.
Üşür sensiz yüreğim,titrer garip,bensiz bedenim,ince bir sızı çalar kapımı,açsam özlem girer,kapatsam umutlar söner.
Kendimden uzağım şimdi,sana yakın olduğum kadar,hayalin bıçak kadar keskin,paramparça bu şehir,oluk oluk akar geçer önümden,hatıralar kan özlem kokar bu nehir.
Baharın renginde yüzün,yaprak yaprak özlem açar,yeşilin her tonunda ömrüm kısalır,son nefesimde buram buram özlem kokar ecelim..
Bu gün yirmi üç nisan iki bin altı
Seksen altı yıl önce Atam başlattı
Özgürlüğün iradeyle buluşma sanatı
Ulusuma güç,egemenlik kattı.
Bu gün yirmi üç nisan iki bin altı
Sevmek seninle anlam kazandı,doğduğum gün yüreğinde
Şefkatin en güzelini gördüm,başımı okşarken dizlerinde
Yaşamayı sevdim,sevgi yüklü sözlerinde
Ben aydınlığı sende gördüm,kapkara gözlerinde
En tutkulu yar oldun bana,can oldun anam
Şefkatinde yansıması,sinende oğul merhametin
Uykuya hasret düşlerinde uzayan gecelerin
Ufkunda sıra sıra,umutlu evlat dileklerin
Elleri öpülesi gündür,annelerin.
Yemedin yedirdin,giymedin giydirdin
Ferhat'a dağları deldiren
Mecnun'a çölleri gezdiren
Boyunları ipe dizdiren
Cellat mı aşk?
Yaşamayı emreden
Yıllar geçti aradan,aynı şehirde,aynı yerdeyim.Kayıp ufukların burcunda,buz kesmiş bir seherdeyim.
Bıçak bulamayıp anahtarla ismini kazıdığım dilek ağacımız kesilmiş,değişmiş her şey yeminler ettiğimiz yürekli sözler gibi kavlin ihanetinde düşmüş,yerlere serilmiş.
Kırık dökük her yanı keskin hatıralar,tutsam ellerim kanar,bıraksam kahrından bu şehir yanar,büyüyen gözlerim boşlukta beyhude teselli arar.
Niye düştüm yollara,neden geldim yine buralara onca acıdan sonra,sorması kolayda,cevap verecek akılmı kaldıki taş olası dertli başta.
Benden çok uzaklarda sürgün artık herşeyim,bu şehir tutsak ben inadına gönüllü esirim,geldim işte aynı yerde aynı hayaldeyim,ne olurdu sanki son birkez daha buluşsak,unutsak o vedalı buseyi zamanı durdursak.
İmkansız olan ne varsa ecel gibi peşindeyim,belkiler son umudum bekliyorum,aynı şehirde aynı yerdeyim..
Dokuz ay beklettin
Ağlayarak merhaba dedin
Mis kokuyor tenin
Hoşgeldin bebeğim.
Mutluluk getirdin yuvamıza
Ey matemine kara çaldığım gece,koyma beni böyle kimsesiz,çalma umutlarımı,bırak kalsın sevincim.
Bir dileklik yıldız düşür önüme,ömrüme bir ah düşür,gençliğime bir eyvah,bir can düşür yüreğime bırak kalsın sevdiğim.
Bahtıma yazma adını,bozma ağzımın tadını,soluğumu alma kısma feryadımı,bırak kalsın varlığım.
Varsın doğmasın güneşim sana dost kalayım,koynunda bir sitemlik yer bulayım,istersen kulun olayım,bırak kalsın izlerim.
Görmeden baksın gözlerim,cesaretim yok yüzleşemem gerçekle yalan olsun herşeyim,bırak kalsın düşlerim.
Bırak ben bensiz olayım,çalmasın arsız mutluluk kapımı,ölmeden alma canımı,bırak ruhum bedende kalsın.
Güneş umut devrederken yarınlara
Ufukda bir hayal kaybolur ağır ağır
Zaman acımasız,zaman vefasız
Nasılda tüketdi koca bir ömrü ağır ağır.
Açarken soldun,yanarken dondun
Her teline dert düşmüş,perçeminde ak sıralı kara yazgın.
Dibe vurmuş nefretinde ok gibi gözlerin,gerilmiş yay gibi kaşın.
Çehresinde saklı kayıp umutlar,dibe vurmuş mateminde yaslı suratın.
Boğazında kördüğüm,dilde mavzer yarası kanayan ahın.
Ufkunu yitirmiş öne eğilmiş,dik durmaya mecalsiz başın.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!