Nalan Uzer Şiirleri - Şair Nalan Uzer

"Bu sonbahar son nokta"

Yazın son günleri, ister istemez bir hüzün sarıyor tüm benliğimi..Sonbaharın ürküten sarısı daha görünmedi belki..Yapraklar hala yerli yerinde ama biliyorum sonbahar çok yakınımda. Bütün beklentilerin son noktası..

Şakası yok, zaman bütün toleransini kullandı artık yapılacak hiçbir şey kalmadı. Sıkıca sariliyorum yaza. Bu yaza bir başka sariliyorum, bir başka istemiyorum gitmesini. Çok mu üşüyecegim bu sonbahar acaba. Beklentisiz bir yaşam başlıyor..Hayalsiz bir yaşama alışmıştım da, masum beklentilerim hiç terketmemisti beni..Aşk, sevgi ömür boyu hiç gitmeyesiye çalacakti kapımı, bulacaktı beni..Bu sonbahar yok bu sonbahar son nokta.

"Yaşlanıyorum" dedi kadın kendi kendine.Yalan da değildi hani, çok uzun yıllar bırakmıştı geride. Çocukluğu geldi gözlerini önüne, ne kadar uzaktı o günler şimdi. Sapsarı saçları vardı. Kendine bakmaya çalışırken kırdığı kocaman aynayı hatırladı. Okuma yazmayı öğrenir, öğrenmez şiir yazma merakının evde yarattığı gerginlik geldi aklına. Eee tabi şiir bir sevgiliye hitaben olunca yaş baş mı gelirdi akla. Anne şaşkın, baba kızgın, yemişti dayağı o gün. :) Güler misin, ağlar mısın haline. 'Nerden geldi şimdi bunlar aklıma' diye düşündü kadın. Hatırlanacak onca şey varken, kırılan ayna ve yazılan ilk şiir vukuatı gelmişti aklına. Belkide çocukluğundan kalan en iyi anılardı.

Gözleri uzaklara dalmıştı bir kere, ilk gençlik yıllarında kendi ile savaşını hatırladı. Kendinden bile kaçardı sıkılgan, içe kapanık, biraz da mutsuzdu. Sonra, geçen yıllar içinde kendinle barışmalar, gülen yüz, huzurlu ruh ile tanışmalar, savaşın sonu iyi bitmişti yani. Erken olgunlaşıp geç yaşlanmıştı kadın. Hatta aynalara bakılırsa, hiç yaşlanmamıştı. Gülmediği kadar gülüyordu yüzü şimdi.Yıllar içinde çok şey değişmişti. Fazla kafaya takmıyordu her şeyi.Yıllar öğretmişti doğruyu yanlışı. Değmiyordu hiçbir şey için üzülmeye. Attığı kahkahalar ile yıkıyordu, parlatıyordu ruhunu.Yapışmış bir gülücük vardı dudaklarında ve ona çok yakışıyordu. Yıllar ne kadar hızlı geçmişti. Belki yıllar ile ömür birbirine endeksliydi, her geçen yıl, ömür sayfasından eksiltiyordu. 'Olsun' diye düşündü kadın. Mutsuz bir genç olacağına
yaşlı ama mutlu bir kadın olmayı yeğlerdi. Sonra; hem aynalar ona yaşlısın, yaşlanıyorsun demiyordu ki. Allahın bir lütfuydu bu 'şükürler olsun' dedi içinden.Sağlık en büyük lütuftu. Bundan sonrası ne olurdu düşünmek istemedi. Gözlerini yumdu geçiştirmek istedi düşüncesini. Ve öyle de oldu. Geçmiş; geçmişti.

Yaşamda eksikleri vardı telafisi olmayan. Ama telafisi olabilecek şeyler de vardı. Kadere inanırdı kadın, her şey onda yazıyordu. Olmuş, olacak, olamamış, olamayacak her şey. Kaderin karşısında boynu kıldan inceydi, bundan sonrası nasip kismetti.

İşte yine eylül
yapraklarda yine bir korku
yine bir telaş
titremeye başladı dalında

Toprağa düşen her yaprak

Bu bahar bana gelmiyor
Gelseydi, anlardim gelişinden
Rüzgarın esişinden
Güneşin yakışından
Nisanın yağmurundan, anlardim..

Es be! rüzgâr es!
Dağları düz et
Yolları az et
Etme bu yüreği
Sevdaya hasret
Doğudan es, batıdan es

Sonbaharın iç üşüten esintisini vücudumun her zerresinde hissediyorum şu an..Donuk bir ruh hali içindeyim hiçbir şey düşünemiyorum. ..Duygularımı dile getirecek her cümle, her kelime beynimin bir köşesine saklanmış sanki bulamıyorum hiçbirini..Belki de kifayetsiz bir günümdeyim, duygularimin yoğunluğu yazmaya zorlasa da beni; kalemimin suskunluğu engel oluyor bu gece...
Yazacak da ne kaldı ki zaten. ..Tüm mevsimleri kuş misali elinden uçurmuş olan bana ne kaldı ki..

Hayatı hiçe sayan, umursamayan ruh halimden eser yok bu gece yine..Hayal etmeyi, aşkı, sevgiyi olmayacakların arasına çoktan katıp, kaldırmıştım tavan arasına ..Önceleri zor gelse de artık alışmış, zamanın bunlar için geç oldugunu bilincimin her zerresine kabul ettirmiştim .. Ama zaman zaman ölen duyguların toprağından fırlayıp burdayız dediği de olmuyor değil tabi, bu gece olduğu gibi..
Yapacak bir sey yok, yazmak çizmek gecici bir deşarjdan başka bir işe yaramiyor..Zorlamamak gerekiyordu olmayacaklari, zorlamamak gerekiyordu hayatıma yazılmamış olanları.. ..Ne incinmeye gerek vardı, ne incitmeye..

O kadar kolay mı unutmak? ..Başka kollarda, başka yüreklerde "huzura erdim, mutluyum" demek, o kadar kolay mı? .Nasıl unutabilir insan onca olup biteni bir anda..Nasıl silebilir acı tatlı yaşanmış ne varsa..Silinmemiş yaşlar, dinlenmemiş sözler hiç mi ukde olmaz içine..

Görmezden gelinen onca gerçek, hiç mi düşündürmez, hiç mi acıtmaz canı.. Bir başka göze bakarken, bir başka saçı okşarken hiç mi gelmez gözünün önüne, yaşanmış bir anı..Bir başkasına “canım” derken hiç mi yanmaz dili…Hiç mi vicdan muhasebesi yapmaz, hiç mi demez “hak etmedi yapılanı”…

Neler gördü bu ülke neler çekti
İçim ürperiyor aklıma geldikçe
Mazlumlar mahkumdu ezilmeye
Kuyruklarda geçerdi insan ömrü
Maaş kuyrukta, tüp kuyrukta,eczane kuyrukta, hastane kuyrukta
Ölüm kuyrukta

• Şükretmenin tüm güzelliğini içimde hissediyorum bu gece.Baktığım her yerde ayrı bir güzellik görüyorum. Gökyüzü, tüm yıldızları üzerime salacak gibi ışıl ışıl toplamış başımın üstünde. Hava inanılmaz güzel, deniz inanılmaz sakin. Elimde kahvem ne isterim daha.

• Allah'ın tüm lütfu üzerime sanki. Böyle havada yalnızlık ne..? Allah, anne kokusundan mahrum etmesin inşallah uzun yıllar daha, asıl yalnızlık o olur işte. Nedir ki geri kalan yalnızlık. Bir kere daha şükrediyorum Allah'a, ellerim havada….

• Karnı tok olana nankörlük yakışır mı. Şanslı olduğumu tüm dünyaya haykırasım var da, utanıyorum bunlardan mahrum insanları düşündükçe. Açlıktan kıvranan, acıdan inleyen nice insanlar geçiyor gözlerimin önünden birden. Değmeyin dünyama derken dağılıyorum birdenbire. Utanıyorum mutluluğumdan, huzurumdan. Şükür etmeyi bilen yüreğim sızlıyor aniden.

Hoş geldin ayrılığa gülüm hoş geldin..Geldiğin yollar gül, gidecegin yollar diken olsun...GITME!

NU