Naime Özeren Şiirleri - Şair Naime Özeren

Dört işlemdir yaşam
Yapar hesabını kendince
Dostluklar, sevgiler derlersin gıdım gıdım
O sana toplar dağlarca hüzün
Acısı dinmeyen ayrılıklar
Dağılsan…

MADALYONUN ÖTEKİ YÜZÜ

Bir yoldur yaşam
Kimine uzun, kimine kısa
Kimine dikenli, çakıllı, taşlı
Kimine asfalt ya da patika

MADEMKİ GİTMEYE KARAR VERMİŞSİN

Madem ki gitmeye karar vermişsin
Kalbime bir tutam umut ek de git
Dönemem bir daha, son söz demişsin
Kalbime bir tutam umut ek de git...

MAĞMA YALNIZLIĞI

Bazen kırıp zincirlerimi
Alıp başımı gidesim gelir
Bir sis bulutu olup
Kaybolsam derim bu iklimden

MARTILARI VURMASINLAR

Angaryadır yaşam bazen insana
Taşımak zor gelir bir başına
Zordur içi kan ağlarken palyaçoyu oynamak
Güldürmek insanları doyasıya

Kahramanları vardı masallarımın
Pamuk Prenses, Kurbağa Prens
Ve daha niceleri
Çocukken ne çok okur, ne çok hayal kurardım

MASAL GİBİ BİR YAZDI

Masal gibi bir yazdı
Rüyadaydık uyandık
Şarkılar hep hüzzamdı
Nasıl da anlamadık…

Gözlerinden kan damlayan
Kızıl şafakların birinde
Bir de baksam ki
İzmir’ im oluvermişsin

MEĞER

Peteğinde balın bendim
Damarında kanın bendim
Bedeninde canın bendim
Meğer sevda bir yalanmış…

MEĞER SEVDAN BİR YALANMIŞ

Peteğinde balın bendim
Damarında kanın bendim
Bedeninde canın bendim
Meğer sevdan bir yalanmış