Suskunluğumun, dibi yanık hıçkırığıdır,
Titrek kâğıtlardaki sıska kelimelerim,
Konuyorlar lâl olmuş kuşlar gibi dilime...
Ezeli dostum kalemi daldırıp elime,
Esmer sahifelerde derdime ağlıyorum,
Küllenmiş satırlarla sızımı dağlıyorum…
Trenler gelir gider sürekli bu şehre;
Neşe mi taşır, gam mı bilinmez.
Bir fukara yolcuyum hasret çölünde
Raylara değil, kumlara hiç değil,
Gözbebeklerime kazıdım adını,
Gayri silinmez.
Sinem çöle döndü, gözlerim uzun göle
Hayat gülüm yâd ellerde mahzun köle.
Bir zehirli çığlıktır göçebe yalnızlığım
Ruhuma heyelan gibi boşluk doldu.
Atıldığım ateşler düğüm düğüm
Yalvaç gurbetinin boz bulutları
Savrulan ruhumun son umutları.
Açılır intizârımın gri boyutları
Koşarım süzülen günün ardından.
Alnımda buğu buğu erir zaman
Mutluluk rü’yadır, beklemez bir an.
Yağmur yağmur savruluyor,
Saçların rüzgârda.
Esiyor, dağıtıyorsun,
Bahar yüklü bulutları,
Sel oluyorsun yollarda.
Sonra,
Günler hızla geçiyor,
Hayat yavaş yavaş bitiyor,
Karanlık üzerime çöküyor,
Bir yaş daha yaşlandım.
Geçen günlere baktım tek tek
Kıştan kalma efkârlı bir bahar günüydü. Siyah benekli kurşunî bulutlarla kaplanmıştı gökyüzü. Güneşin zerresi bile yoktu. Sırtına lime lime, kahverengi, dar bir ceket geçirmişti kır saçlı, derin düşünceli, göç yorgunu adam.
Başı, bağrı, yakası açık; yağmura, çamura, sele aldırmadan, ağır aksak tırmanıyordu yokuşu. Yırtık ayakkabılarından sular sızıyordu ayağına. Hafif kambur olan beli yılların ağırlığı altında eğilen tavan tahtası gibi biraz daha bükülmüştü. Arada bir esen rüzgârın keskin kırbacını, iliklerine kadar hissediyordu.
Saçlarında şebnem, gözlerinde buğu, kalbinde çığlık çığlığa hicran şarkısı. Gidilememiş yerlerin, söylenememiş sözlerin, küllenmiş közlerin yankısı… Hatıralar zihnine, hasretler gönlüne, hayal kırıklıkları ruhuna, son yılların bir şiiri de diline dolanmıştı:
Sakin geçen geceler,
Gönlümün loşluğuyla iç içe.
Gece mi büyür yıldızlar?
Bilemem…
Fakat yıldızlarla büyürüm ben,
Gizlice.
kapılar sürgülü, anahtar yokmuş,
şânı olmayana, itibâr yokmuş.
güzellik, zenginlik, endâm nafile
sevgiden kudretli hükümdâr yokmuş.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!