Kar yağıyor lapa lapa!
Akşamın pusu birleşti özlemle
Yerler beyaz gecenin başlangıcına inat
Radyoda kaç kadeh kırıldı sarhoş gönlümde diyor
Kırdığımız onca kadehe inat
Akşamın siyahı çöktü üstüme
Beyaz bir örtü varlığın
Dayanılmaz özlemin süslediği
Adın sevda konmuş olsa da yürekte
Gözlerinde damıtılmamışlığın tadı kekremsi
Yaşanmalı mı illa diz dize sevda
Görünmeli mi doğan her güneşin ferinde
Bir tarif gerekse sevdaya dahil olan
Sevişini koyarım başa, kır çiçeği koklayışını
Adımı zikrederken gözlerindeki manayı
Kış mevsimi resmindeki sakalımı sulayışını
Göz pınarlarından akıttığı her damlayı dökerim
Saçlarındaki rüzgarı serpiştiririm her yol ayrımına
Serçe ürkekliğinde, sevdim ben seni
Muhtaçtım, minik bir aşk kırıntısına
Ne zaman serptiğin, mühim değildi oysa
Ha gecede, ha sabahta...
...
Kedi masumiyetinde, sevdim ben seni
Oturmuşum dizelerin arasında.
Satırda, minder yok
Sırtıma batar, bir kelime çıkıntısı
Koynumda yanan mısra sensin...
Dolaşma, harf harf kuytularım da
Alır sererim seni, beyaz sayfaya
Ne değişir beden eksik ise
Kol yoksa sarılamaz mı sıcacık
Göz görmese ne çıkar
Gönül gözü bakmaz mı aydınlık
Sevmenin saflığı kâfiyse hislerde
Aşk olur yaşanan zulme ne gerek
Yazılacak bir şiir gibi başlar aşklar
Daha ilk satırında yaşanası heyecanlar
Tutku dolar gözler sıcak gelir buz eller
Kahkahalarla süslenir her sözler
Biter ilk mısra heyecan dorukta
Şiir yazan erkekleri
Şiir seven kadınlar sevsin
Onlar sizden tek satırda geçemezler
Siz de okumaktan bitiremezsin
Eskimemiş bir masalın yenilenmiş düşünde
Yanı başımda bir soba
Bina eski
Sobadan çıkan kokular bir o kadar yeni
Sobanın üstünde patatesler pişmek üzere
Dışarısı bembeyaz kar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!