Her yaz hep yalnız kalırdım ben
Sizler tatile gittiğinizde
Gezdiğiniz yerleri düşlerdim penceremde
Kimbilir nasıl eğlenirdiniz sahillerde
Bize nasip olmadı bir kez bile.
Mutlaka bir gün göçümü toplayıp
Çıkıp gideceğim ben bu şehirden
Umutlarımı kuytuya saklayıp
Çekip gideceğim ben bu şehirden.
Bu yılda gidemedim köyüme
Diktiğim fidan büyümüş müdür
Hüsranım dönüşüyor eleme
Dalında kuşlar ötüşür müdür.
Saymadım burda kaç bahar soldu
Bir tozlu yol giderim pusulu
Ağıtlar söylerim, eski dilden
Destanlar bilirim övgü dolu
Akan çaylardan, çamlıbelden.
İçsel bir yolculuk benimkisi
Vaziyet vahim kalmadı umut
Kaçacak bir yer olsa giderim
Eski günler geri gelmez unut
Bir ışık görsem durmaz giderim.
başka bir zamanda başka bir yerde
kendime bir gelecek kurarım derdim
belki dağ başında, belki bir dere kenarında
küçük bir kulübem olabilirdi
rüzgarların, ormanların iç çekişini
ferahlık veren hacmini dinlerim derdim.
Gidin yolcular durmayın gidin
Gezin gönlünüzce son günlerde
Bükün boynumu dallarım bükün
Hasret beni yakmış bu yerlerde.
Uzun aralardan sonra
Dün yeniden aynaya baktım
Düşü kırıldı aynanam
Dudağımda bir suskunluk rengi
Açmamak üzere ışıkları kapattım.
Gıpta etmek senin işin değil
Senin işin insan olmak
Şartları ya kendine uydurursun ya uyarsın
O zamanda sen olmaktan çıkarsın.
Yanlızlık
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!