Mustafa Sürmeli Şiirleri - Şair Mustafa ...

Sen benim için hiç üzülme sakın,
Unutmak mecbursa, unuturum ben.
Ne nefret duyarım, ne ufacık kin
Unutmak mecbursa, unuturum ben.

Ben girip çıksam da, nara bin kere,

İnsan,
Değişir insan...
Yakının olur uzak,
Ahbap olur yabancı.
Dara düşünce yalnız,
Hastalanınca kimsesiz kalırsın.

Ayak sesinden tanırdım,
Sesinin buğusundan...
Etrafa saçılan
Enfes kokundan
Tanırdım seni...
Dudakların oynamadan

Ne kadar güzel,
Ne kadar müthiş...
Işıklı akşamlarda,
Olmak senin yanında.
Bir yudum çayında
Binlerce lezzet almak,

Ay gökte mutlu,
Balık denizde.
Kar kışta mutlu,
Mustafa sende.

Söz dilde gizli,

Yağ yağmur,
Yaz kaderim,
Onsuz olmuyor...
Sağ salim sabahlara
Çıkmak olmuyor...
O yokken ekmek

Sana uzaklardan sesleniyoruz, ahir zamandan,
Neredeyse onbeş asır geçmiş aradan.
Müslümanlar bıraktığın gibi değil artık,
Bıraktığın gibi emaneti koruyamadık.
Her köşede bir zalim, bir mazlumu eziyor,
Riya, kibir, fuhuş, haram kol geziyor.

Birgün bitse de
Tutku dolu aşkımız,
Bambaşka diyarlara
Düşse de yollarımız...
Gönül defterimde
En başta olan kadın,

Seni bir şairin şiirine bakışı gibi sevdim,
Karların eriyip de akışı gibi,
Karanlık gecede yıldız nakışı gibi,
Ben seni bambaşka, bambaşka sevdim.

Ben seni bir kardelen duruşu gibi,

Nice yüzyılların anılarıyla,
Zaman mefhumunun durduğu yersin.
Karadan yürüyen gemileriyle,
Fatih'in mührünü vurduğu yersin!

İnsanın içinin huzur dolduğu,