ey gecemin aydınlığı
ey beyaz sevgilim
ve sen ey hüzün müjdecim
gel artık
ey gecemin süreyyası
gökyüzü buhranının ucunda dünya
hayatın gerçekleri unutulmaz acılar
yeryüzü zindanın bir ucu solmuş bir rüya
yürürüm habersizce kendimden
kaldırımlar çiğnenir çiğnerim
benliğimden uzak
düşünür müyüm aklım mı karışır bilmem
ben' imi çiğnerim cahilce
yürürüm yollarda
gölgeler
sanki kafa tutmakta gökyüzüne
dağları deniz dalgalarına düşürmekte
denizler
o dağları yüklenmekte
gölgeler derinlerde
geceleri karanlık olurya hani
yıldızlar
sessizlik türküleri söylerler
çiçeklere
uzaktan göz kırpıp el sallayarak
vakte kan düşerken
anılarımı ararım yanıbaşımda
cananı sayıklarım
heyula girdabına batarken parmaklarım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!