Mustafa Keleş Şiirleri - Şair Mustafa Keleş

Bir sessizlik demlendi dilimde,
Yırtıldı yüreğimin güneşli perdeleri.
Karanlık pencerelerden yokluğunu izletti hüzünler.
Dizlerim kırıldı birden,
Kapandı yollarım sana koşarken.
Duvarlarım yıkık viran bir türkü uğultusunda şimdi

Hüznün uyanıp yüreğime sığındığı
Yorgun bir Eylül sabahı yine
Ey yüreğinde sonbaharı gizleyenim
Her şey değişti senden sonra
Herkes bambaşka biri oldu sanki
Bir tek yokluğun değişmedi

Sende yağmurları özledim;
Geçip giden sonbaharları
Gülüşünle gülen ıslak sokakları,
Dur durak bilmeyen neşeli zamanları,
Menekşelere sımsıkı sarılan umutları...
Kaç yıl geçti haberin bile yok belki de

Gözüme yaşı, dilime hüznü
Ömrüme zulmü bırakıp da
Nereye gittin yar?
Sen, fotoğraflarına bile ayrılığı yüklemişsin
Yanında bambaşka bir yürek , bambaşka bir suret
Hangi sevdanın yıkık duvarlarındasın yar

Yoksun, tıklım tıklım sensizim...
Gözlerim şahit yokluğuna;
Yenilenemeyen umutlarım,
Kuytumda ağlayan anılarım,
Yıkık dökük düşen adımlarım şahit.
Sahi sevdamın hüzünlü yüzü

Paslı bir hüzündür
Her gece hatırımı soran
Issızlığım, gelmeyişlerin durağı olmuş
Umudum, nefes alışlarımdan bile habersiz...
Kudretli ve ketum bir hicranın sancılı boşluğunda
Savrulası anıların uçurumlarda yürüyüşünü,

Yine sabah yine sensizlik
Kudreti yok sevinçlerimin
Hani sonbahar yağmurları da olmasa
Halini bilecek yok sensizliğimin.
Suskunum ve olabildiğine yorgun
Bir tek uykularım sana ulaşıyor

Yüreğimin fecrini bırakıp
Hançerli bir sureti helâl bildin.
Dönüşüm yakın değildi belki
Ama bırakıp gideceğin kadar da
Uzak değildim şehrine gelişlere;

Seni ölesiye sevdim
Sevdiğimdin, sevincimdin, senindim
Sırrını bilmediğin bir fırtına düştü şehrimize
Hicranlar yağdı göğünden hüznün
Bir selama bile muhtaç kaldı sevdamız.
Aşkın en acı hallerini yaşadım sensiz

İçimin suskunluğu ne vakit geçer bilmiyorum.
Yüreğimde anlamsız bir kasvet ,
Git gide büyüyen bir zulmet ve
Uçurumlarca uzayan bir gurbet...
Şehirler silmiyor düşüncelerime yapışmış paslı serzenişleri.
Sözlerin sükûta yoldaşlık ettiğine bu denli şahit olmamıştı yüreğim.