Sırtımda kıpır kıpır ayaz yaksa da tenimi
Yaz deymiş göğsünde uzanınca yatağıma
Gözlerinin rengine boyuyorum nice yalnızlıklarımı
Şeffaf oluyor bedenim
Yeniden başlıyor her şey telaşsız ve ince
Hayalinin çıkmazında
İlk kez yüzünün bir yanında açtım gözlerimi
Aylardan kasım
Güz akşamında aydınlıktı yüzün
Bir nefes bir nefes daha çektim kokunu
Ayakta duramıyorum
Mavi bir nehir taştı yüreğimde
Geçmiyor günler kenar mahallemin
İs kokan sokaklarında
Kimseler bilmiyor
Körkütük diz çöküyorum ayaza
Artık ışık görünmüyor gözüme
Çünkü gelecek doğmadı daha
O kadar çok konuştum ki kederle
Artık gitme zamanı geldi de geçiyor
Gözlerime mühürlenmiş suretine
Nöbetçi yıldızlar uçurup
Çıkıyorum hayatından
Kocaman evrenin kucağında
Nazlı bir kırlangıç süzüldü gözlerinden
Sereserpe uzandı avuçlarıma
Seni getirdi bana
Uyandım
Sular gibi dağıldım gökyüzüne
Gözlerinden izledim güneşin doğuşunu
Neresindesin öpüşlerin
Telaş telaş bir pencerenin önünde
İstasyonlardan geçen ürkek ağartıların anlaşılmaz
Sıkıntılarında mı
Yoksa ruhumu sınayan rüzgarların kokusunda mı
Hangi suyun renginde dokunuyorsun
İçine mi girsem
Dışında mı kalsam tenimin
Duydum ki damarlarımdaki kan
Karanlıkta kalmış
Kimsesiz ve sancılı
Kasım akşamlarının genç kız göğsünde
Baştan çıkarıcı günbatımları seninle gelmişti
Deniz kabuklarının kucağında
Özümle nefes almıştım suskunluğunun kulesinde
Tanrısal kadınımdın sen benim kainatta
Eşiğinden atlamıştım günleri katederek karanlığın
Hiç biri ölmedi daha
Bekle beni bir tanem
Geleceğim bir gece yarısında
Tiril tiril karasevdamı sunacağım gözlerine
Karanlık olmayacak göğün dehlizleri
Boynuma kızıl soluğunu dolayacağım
Delidolu bir yelde
Göz bebeklerine kan çanağı gece çökmüş
Derin ve sessizden bir uykuda kirpiklerin
Sana sarılan tutsaklığım titriyor soğuktan
Bu vakitler de sevmemeli insan
Tutmalı ayın gölgesini
Yıldızlarla sevişmeli
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!