Murat Ülkü Şiirleri - Şair Murat Ülkü

Deli bir fırtınaydım , virana döndüm
Her kopan takvim yaprağıyla , azalıyorum
Kınarken mecnuna ,zamansız sevdaya düştüm
Yar senin aşkınla yaşlanıyorum...

Ben düştüm, sevdam tutunur yüreğe düşmez

Adam gibi sevmek istersen gönül
Aşkın atesine gir yavaş yavaş
Al abdestini tertemiz niyet et aşka
Aşk ile şükür namazını kıl yavaş...

Sevilmek güzelde sevmek zor iştir

Manasız korkular bitirince askı sevdayı
Buram buram özlem kokan dizeye yazık
Gönüller arzularken renkli rüyayı
Lal olup susan sözlere yazık...

Sevilirken kaybolup gider ansızın

Kapılıp gidersen bir gülüşe yanarsın,
Umut verip kandırana yazıklar olsun,
Kaybedersin aklını köşe bucak ararsın,
Geleceğe dair hayalleri yıkana yazıklar olsun…

Hevesi aşk göstermeyi adamlık sanan,

Deli gönlüme bağladığın o sarı saçlar , ilmek ilmek çözülüyor Mihriban!
Ayrılığa dair şiirler tükendi, istemiyom artık ölümü
Kalan ömrümce koklamak istiyorum filizlenen aşk gülümü
Helal et hakkını, gönlümde yeni bir aşk seziliyor Mihriban!

Yâr yazıyom yar okuyom kalem elden düşmüyor

Güldüğüme bakma yüzüne, tuz basıyom yarama
Yetmedimi ettiğin , sevdasını merhem diye sürdüğün
Tam buldum derken gurbeti soktun senle arama
Yetmedi mi özlem ile aramıza aşılamaz duvarlar ördüğün?..

Canım dedin canımın içi dedin, canımı yaktın

Diyeceklerim ne erkeğe ne kadına yiğide
Ancak yiğit olan pür dikkat kulak verir öğüde
Hedefi aynıdır, değişmez hiç bugünü de dünüde
Yer bulmaz yalan, yiğit gibi yiğitlerin dilinde..

Sağcısı solcusu yiğitse kurt gibi bakar

Kalmak yok yürümekle bitmeyen yollarda
Bassak da bilmeden çamura karanliklar da
Düşüp yaralanarak kalsa da umutlar al kanlar da
Filiz vermeden daha renga renk hayaller solsa da
Düşün ki, artık elinden tutacak bir sevda var yüreğinde...

Ömrümün son deminde bir güzellik girdi gönlüme birden
Hayat anlamını kaybetti, ben kendimi yitirdim.
Bir ayağım çukurda çıkıp geldi aniden
Ben hayata sarıldım, tek düze yaşamayı bitirdim.

Geldi oldu güneşim, dünyam aydınlandı aniden,

Akıl başa gelene dek gitti gençlik yaşlandık
Değersizmiş anlık heves kadar aşkta öğrendik
Her derdin ilacı değilmiş zaman onu anladık
Şimdi sen çal kapıları, ben o evde yokum artık...

Çel dedim çocuk dedim bekledim durdum