Akıl başa gelene dek gitti gençlik yaşlandık
Değersizmiş anlık heves kadar aşkta öğrendik
Her derdin ilacı değilmiş zaman onu anladık
Şimdi sen çal kapıları, ben o evde yokum artık...
Çel dedim çocuk dedim bekledim durdum
İnsan yoldaşı ile itibar kazanır..
Yoldaşı ile değerlenir..
Yoldaşı ile sonsuzluğa yürür..
Yoldaş yüreğin gülüdür,
Sevgiyle ilgi ve alakayla,
Emekle, tatlı güzel sözle açar..
Yol kısaldı,
yolcu yoruldu ,
Her adım bir umuttu
Kimi yollar çıkmaz sokakla bitti
Kimi yollar o gün bu gün bitmedi
" İyiye güzele dair yollar hiç bitmesin ,
Mazlumun derdiyle yanıyor özüm
Sevgidir sevdadır saygıdır sözüm
Benim olmayan da hiç olmadı gözüm
Mevlananın yunusun yoludur yolum...
Aşılmaz denen engelleri yıkıpta geldim
Sabahın köründe düşen mesajına,
Gecenin bir yarısı çalıyorsa telefon?
Ağlama değmez gözyaşına açma sakın...
Herkesin mesajına anında cevap veriyor,
Seninki mi bekliyor, hala askıda mı kalıyor,
Sanmayın ki kocadım da hiç bir şey de gözüm yok
Yaşayamadıklarım yordu beni, beklemeye gücüm yok
Nefes alabildikçe devam hayata, yazılan gelir başa
Yaşayamadıklarım yordu beni, tam bitti derken sürer yokuşa...
Tükenmedi arzularım, tükendim azar azar
Gümüş akmış tele, ömür serilir,
Alnımda harita, yıllar çizilir.
Kanayan bir sızı, içten belirir,
Boşa geçen günlerle yandı gençliğim...
Yorgun bakışlarım, uzaklara dalar,
Ne varsa döktüm içimde yakın dostuma,
Bilemedim bürünmüş insan postuna.
Adam sanıp, düşmüşüm riya çarkına
Özü başka sözü başka yalanlardan yoruldum...
Ben benim aklım yettiğinden beri,
Erkek doğdum, adam olmak uğruna,
“Can” sırrına ermek için yoruldum
Dostluğu kardesliği nişan ettim göğsüme;
Herkese güvenmekten, sırtımdan vurulmaktan yoruldum...
Ne isem o oldum, saçımla sakalımla bu salındım,
Ben seni çok sevmiştim,
En derinden
En içten
Öyle ki,
Sırf sen varsın diye,
Ben bu yalan dünyayı bile sevmiştim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!