Acıt beni ağlat beni
Kır beni dağıt beni
Ama herkes gibi sevme beni
Ruhsuz sıradan
Sıradan seversen beni
Ìstesem de sevemem seni
Neden hiç gülmüyor kader yüzüme
Işık oluyor sadece sevdam gözüme
Ağır yaralı bir kaç mısra dolanıyor dilime
Sevgim hasta, sevdam hasta, şiir hasta...
Vuslat ile aramda illet denen engel var
Kalem den aşk damladı damlayacak
Harfler heceler düğümlendi boğazında
İmkansız bir aşk vardı yüreğinde
Kalemi kelamı aşk tutsak etmişti...
Gitme dese duracaktı, gitme diyemedi kadına
Aşk…
Tüm.imkansizliklara rağmen, bir gönle tutunmak
Bir garıbanın aşkını duydun mu hiç?
Bir gülüştür, zor bir günün yorgunluğunu alan
Iki dilim karpuz ve çókelek olsa da yemeği,
Huzur dolu kiremitleri kírílmís duvarlar dókúlmús bir ev
Güzelleşir tebessümle içi gülen gözler
Kalp nurlanır, aydınlanır sevgi ile yüzler
Hece hece dökülür dilden şiir gibi sözler
Bedenler ölür de, ölümü öldürür ruhlar aşk ile...
Kadın bilirse essahtan sevdiğini adamın
Uç vermişti topraktan
Narin ve incecik bir filiz
Güneş görmez rüzgar bilmez
Ürkek, şaşkın ve utangaç
Salınarak gülüyordu dalında
Şonsuz bir şükürle eğiliyordu boynu
Bir aşk istiyorum,kendimi unutayım
Yitireyim kendimi,neredeyim bilmeyeyim
Hayran olayım sana,unutayım ben beni,
Her an seni isteyeyim
unutayım yarını ve dünü...
Aşk, narin bir çiçek, açar gönüllerde,
Kimi bahar olur, kimi kışa döner de.
Filizlenir, toprağa bir tohum düşerde
Kıymet bilmeyen elbet kaybeder.
Gözlerde bir hüzün, dudakta bir sızı,
Bir mezubun aşkı; dünyayı güzelleştirmek
Bir mecnunun aşkı, vuslata erebilmek
Nasip oldumu size hiç o tarifsiz sevinci görmek
Bir güle can suyu vermek, sevgiye merhamet katabilmek
İşte aşk bu, her canlıyı hesapsız çıkarsız sevebilmek...
Unutmayalım ki, yaratılan her canlıda her nesne de aşk var
Aşk başlar vuslata ermez bir gerçek
Ama sevgi ile acılar su gibi akıp gidecek
Sevgi ile ter temiz bir sayfa acacaksın
Ve kapatırsan sayfayı asla bir daha açmayacaksın
Her bir derde sevdiğinle başa çıkacaksın...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!