AŞK
bir adam ve bir kadına yakıştırılan
bazen bir adam ile başka bir adam
bazen de bir kadın ile başka bir kadın arasında yaşanan
çocuklara bulaşan
hayvanlarda tezahür eden
Şairin harcı değildir insana aşkı tarif etmek şair aşkı kendisi için yazar, anlatır ve dile getirir, buna da şiir der...
Yazılan her şiirin bir öyküsü vardır ve tüm dizeler şairin yüreğinde burkulan bir sevdanın izini taşır. Bu yüzden bütün mısralarda bir şairin ölmeden önceki son nefesini görebilirsiniz ya da doğum anındaki yeri göğü inleten çığlıklarını...
hep en amansız anımızda terk ediyoruz kendimizi, bu yüzdendir düzensiz kelimelerle ortaya çıkışı cümlelerin. kalıp mücadele etsek en büyük ödüle ulaşacağız belki, belki de en büyük ödülün kendimiz olduğunu göreceğiz, oysa bize hep bırakıp gitmeyi öğrettiler. şimdi bildiklerimizi terk edememek zor geliyor, öğrenilmiş kaçışlardan dolayı, kalıp mücadeleye destek verip özü bulmak için yola çıkmak zamanı
Bıraktığımız izlerde adımız kazılıdır. Arkamızdan gelenlerin o çamura bulaşmamaları için bıraktığımız iz temiz ve takip edilebilir olmalıdır. Aydınlık zamANların yolcuları açılan bu izlerden yol alacaklardır geleceğe. Varlığını onure et bir adımda sen at o izin üzerine.
aklımla sevmeye başladım hayatı, gözlerimle sorguladım yaşadıklarımı büyüdükçe kalbimi farkettim ve tartmaya başladım etrafımda olan herşeyi, şimdi tartmadan ve sorgulamadan sevmeyi öğrendim. Evren bende tekamül eden bir gerçeklik iken kendimden olanı hangi kefeye koyarak ayrıştırabilirim ki?
Kalp en sessiz haliyle teslim olmuş toprağa ve toprağa düşen tohum tanesi gibiydi düşünceler. Başkalarının sürdüğü ve suladığı, bir başkasının topladığı, birinin taşıdığı, bir başkasının sattığı ve binlerce kişinin aldığı. Tohum içte yer ettikçe büyüyor ve dağılıyor dünyaya. Her fikir sağlam atılırsa gün gelip tüm dünyaya taşınabilir. Düşüncelerde, niyetlerde, dileklerde gerçekleşmek için ortaya çıkarlar. Doğurgan ve gerçekçi dilekler dileyiniz ve onu besleyiniz. domates ekip muz beklemediğiniz müddetçe hayal kırıklığı yaşamazsınız. aşk ile
Pazara çıkmış yüreğim, ayaklarımda çamurdan yalnızlıklarım, yüzümde yorgunluğumun esareti tül örtülerim, pazarda avuçlarımın terini satarım, kanım çiçeğe düşer, hüznüm yaprağa, sepetimde dört mevsim yaşanmışlıklarım var, gölgemde biçilmemiş buğday başakları,
Kat kat örtündüm gizlercesine dalında olan ham meyvayı, bana reva görülen örtülerden sıyrılırdı sepetimdeki elma, cennetten Adem'i attıran bendim ve kadınlığımdan BİLGİyi doğuran.
Sınavı yapan mı kaldı bu hayat dersinden, giren mi bilinmez, şimdi toprağı avuçlayıp sepetlere dolduruyorum pazar yerinde rengarenk umut satmak için.
insanlar ışıklarını sadece karanlıkta işe yaradıklarını düşünüp hep karanlıkta yakmaya çalışırlar ve sanırlarki aydınlıkta herkes yolunu bulur oysa asıl aydınlıkta ışıkları yakıp farkındalığı ortaya çıkarmak ve yol gösteren olmak gerek. aydınlıklara inat ışığınız hiç sönmesin. inadına ışık, inadına aydınlık...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!