Ayrılığın resmini bin bir kedere böldüm
Yıllardır mutluluğun pozuna rastlamadım
O belki çok mutludur bense yaşarken öldüm
Kışa gebe ömrümün yazına rastlamadım
Ey sevgili,
Gerçek bir romansın derdin hep,
Tertemiz duygularla yazılmış.
Okumaktan hiç vazgeçmediğim
Ve hiç bitiremediğim.
Varsın heba edilsin ömrüm senin uğrunda
Sanma divane gönlüm gün gelir senden bıkar
Yüreğim çok mazlumdu yer açmadın bağrında
Sevdandan geçmem ama ayrılık canı yakar
Ah bir dile gelip konuşsa gönül
Aşkın tarifini yapardım sana
İçten yakarıştır en güzel ödül
Bilsen ne dualar apardım sana
Senden sonra gönlümden eksilmedi gam, keder
Umutla bekliyorum ömrüm yetene kadar
Kayboldum yokluğunda her günüm oldu heder
Yolumu bulmam için sana ihtiyacım var
Suya hasret toprak parçasıydım.
Sen ise yağmasını istediğim
Gökyüzündeki tek bulut.
Kuruyordum yavaş yavaş
Seni istiyordum
Sana susamıştım.
Sanma ki unuturum kalmaz sevgimden eser
Can çıkar da bu aşkın çıkmaz ki yüreğimden
Unutmak istesem de kalbim önümü keser
Kan çıkar da bu aşkın çıkmaz ki yüreğimden
Henüz ilk tanışmamız heyecanlıyım canım
Senle vakit geçirmek hobi dedi şaşırdım
Dedim benim de sana fena kaynıyor kanım
Senden iyisi mi var tabi dedi şaşırdım
Gözlerimde parlayıp bir yıldız gibi kaydın
Yalnızlığın hükmünü yaşıyorum sayende
Bu sevdayı ne yazık geçici heves saydın
Sahte aşkın vehmini taşıyorum sayende
Bir bilsen ne acıdır yokluğunla sınanmak
Hüznü yoldaş eylerim sen aklıma gelince
Gözümdeki yaşların her damlasında anmak
Mutluluğu neylerim sen aklıma gelince
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!