Menekşe gözlüm benim yokluğun ölü yaşam
Olmadığın sürece bütün her yer dert köşem
Sen aklıma geldikçe kayboluyor tüm neşem
Hasretin kalbe saplı zehirli oktur bana
Eskiden dünyada insanlık vardı
Menfaat akınca mertlik bozuldu
Çakal da aslana korkuyu verdi
Kafaya takınca mertlik bozuldu
Bulmak istiyor isen bizzat kendinde ara
Aradığın duyarlı şahsiyete sor beni
Öncelikle gönlünden seçilsin akla kara
Tertemiz kalbindeki saf niyete sor beni
Şimdi sen gidiyorsun ağlama deme sakın
İçim kan ağlıyorken gülsem ne değişir ki?
Gözündeki o ışık sönmüş ayrılık yakın
Yılmayıp ardın sıra gelsem ne değişir ki?
Nefesimsin deyip girdim günaha
Yüz verdim diye mi beni terk ettin
Evliliğe her gün bir adım daha
Hız verdim diye mi beni terk ettin
Duyurdum âleme mest ettiğini
Kurtuluşun haktır hak, öyle diyor Yaradan
Bu gayenin farkında olabilmek ne güzel
Cennet satın alınmaz dünyadaki paradan
Çizgisini aşmadan kalabilmek ne güzel
Düşünceler beynimi halden hale sokuyor
Acep yalan dünyanın ne kadar farkındayım
Zaman sular misali boş yere mi akıyor
Ele kalan dünyanın ne kadar farkındayım
Hasretliğin şu sinemde yaradır
Dinse bile vazgeçmesi ne mümkün
Bir değil ki dertler sıra sıradır
Bin’se bile vazgeçmesi ne mümkün
Kadir gecesi sana dualar ısmarladım
Sadece dileklerim elde kaldı neyleyim
Bir hevesle bayrama yaklaşırken her adım
Bu bayram da gözlerim yolda kaldı neyleyim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!