Kendini jön sanan anık
Seni gören göz bozulur
Ocak olsan yanık yanık
Duman ağlar köz bozulur
İşim olmaz soyda cette
Yaz bitti sonbaharda
Geleceğim diyordun
Gelmezsen divaneye
Dönerim biliyordun
Sap samana dönüştü
Yaşıyor isem eğer,aklım ile yaşarım
İstersem durulurum,isterisem taşarım
Var mı bundan ötesi,bugün var yarın yoğum
Gelmişsem gideceğim,bittiğinde soluğum
Ok gibi kaşları, değdi sineme
Temelden yıkmaya, girdi haneme
Saf, temiz aşkımı, yayıp aleme
Sallana, sallana, gitti el gibi
Ne zevk aldı bilmem, ben dert çekerken
Bir ellere baktım, birde kendime
Elden değil, ben kendimden utandım
Bunun sebebini, sordum ehline
Zevkten değil, ben derdimden utandım
Dolaylı, dolaysız, her gün sövenler
Senin, ne yaptığın belli
Ne yapacağın
Ne sevdiğin belli
Ne seveceğin
Yani, senin anlayacağın, senden
Korkmuyorum desem, yalan
Bu dünya fanidir, takmayacaksın
Ne seni ne onu, yakmayacaksın
Derde üzüntüye, bakmayacaksın
Zevk sefa içinde, yaşamak varken
Eğlence denildi, kaçmayacaksın
Fırtınada boranda, ışıkta karanlıkta
Hayatın satırlarına yazarken bir şeyleri
Kalemde kırılabilir kalem ucu da
Tasalanma orkidem
Sen sadece, kirpiklerinden sarkan buzları şeker
Kulakların sağır, gözlerin körmü
Bağırsam duymazsın, gelsem görmezsin
Söyle taş yüreğin, hiç sevmiyormu
Kapında hasretten, ölsem bilmezsin
Yazık, boşa duran, dudaklarınla
Sanki acıların tamamı bende
Yıkılmaz bir yuva yapmış bedende
Sebebini bilmiyorum nedense
Yine bugün yüreğimde hüzün var
Yoksa kötü haber yolamı çıktı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!