Bu seven gönlümü yabana atıp
Kurtlara, kuşlara yem etme beni
Artık hatıramsın diye bırakıp
Deli deli esen yel etme beni
Canım canım a canım yel etme beni
Sende gördün bu bardağı
Taşıran o son damlaydı
Ne gözyaşı ne yağmurdu
Ne güneşti ne de ay dı
Ne ağlarsın deli gönül
Bu sevdanın akamadık suyuna
Hırpalandık acı çektik boyuna
El sözüyle adım adım oyuna
Ne gelirim nede sen gel bir daha
Bilemedik aşkımızın suçu ne
Ben senin hasretinle
Mecbur muyum yanmaya
Seni sevdiğsem, beni
Ne hakkın var yormaya
Yoksa senin içinde
Cihan şümul olmak, ey deli gönül
Taravet çağında, ne güzel bir şey
Artık ondan sonra, bitsede ömür
Her an hatırlanmak, ne güzel bir şey
Kalemin yazmışsa, her gün okunup
Ne zorlar yaşayarak
Her şey biter sanarak
Nelere katlanarak
Yürüdükte ne oldu
Yaşıyoruz şu anda
Hani,olacaktın elim ayağım
Soframda ekmeğim,balım kaymağım
Canımın yarısı,gözüm gözağrım
Yüreğim yanıyor neredesin sen
Hayatım her şeyim,varım varlığım
Sevdalı gönlümün, dermanı sendin
Terk edince sanki, murada erdin
Nerde kaldı sözün, nerde inancın
Seninle ölüme, giderim derdin
Beni bir tebessüm, bir merhabaya
Hiç ağlama, can ciğerim boşuna
Zaman bitti, artık bizden iş geçti
Bu bir gerçek, gitmesede hoşuna
Ölümüne sevmek için, yaş geçti
Sen nazlıydın, ben havalı bir zaman
Öğle bir kale’ki, girmek imkansız
Gönül kapısında, kaldım amansız
Sazım feryad eder, duyup insafsız
Sur dışından, sur içine almıyor
Gök kubbe titriyor, intizarımdan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!