Münzevi Zeyrek Şiirleri - Şair Münzevi Z ...

Münzevi Zeyrek

Asel’im,
Eylül sonunda bir çiçek gibi açtın
İklimim değişti sen doğunca
Bütün şiirler elimden tutar oldu,
Yalanla gerçeğin arasına sıkışan,
geceler ansızın sustu.

Devamını Oku
Münzevi Zeyrek

Öğretmen girdi sessizce dükkâna,
Yaşlı adamla geldi göz göze,
Raflar yılların hüznüyle suskun,
Bir balon aradı renksiz duvarlarda.

Siyah-beyaz dünyada

Devamını Oku
Münzevi Zeyrek

Zaman,
unutulmuş bir taş parçası gibi…
Takvimimizden düşer;
titrek, ağır ve alaycı…
Görünmez bir el dokunur yüzümüze…
Hayat yavaşça çözülür…

Devamını Oku
Münzevi Zeyrek

Yunan, İngiliz, Fransız, İtalyan ve Ermeni,
Karanlık bir sabah, hepsi saldırdı vatanıma.
Anadolu'nun gül kokan vadileri tek tek soldu.
Barutla doldu gökyüzü, yangınla kavruldu.
Ulu dağlar utançla sustu, çamlar eğdi başını,
Taşlar bile acıyla çığlık çığlığa ağlıyordu.

Devamını Oku
Münzevi Zeyrek

Bir çukur kazılmış insanlığa,
Üzerine gömülmüş beş kıta utanmadan.
Tank ezmiş bir çocuğun parmağını,
Annesi susmuş… Çünkü susturulmuş.
Ve dünya bakmış; kör, sağır, dilsiz.
Güç kimdeyse hak ondadır sandılar,

Devamını Oku
Münzevi Zeyrek

Meğer bazı gidişler,
yalnızca ayakkabı sesinden ibaretmiş...
Ne bir el sallanırmış ardından…
Ne de bir cümle tamamlanırmış.

Bu sabah…

Devamını Oku
Münzevi Zeyrek

(Güçlü ve Cesur Kadınlara İthafen)



Bütün kızlar yorulduk,
ama insanlar hâlâ bıkmadı bu sorudan:

Devamını Oku
Münzevi Zeyrek

ölmüş çiçeklerle dolu bir vazoyum
bir kadının elinden unutulmuş
bir çocuğun gözünden düşmüş gibi
ne su var içimde
ne bir tazelik ümidi
yalnızca kuruyan yaprakların

Devamını Oku
Münzevi Zeyrek

Ölüm,
bazen suskun bir deniz,
bazen dudak kıyısında
yarım kalmış bir kahkaha...

Ölüm,

Devamını Oku
Münzevi Zeyrek

Bugün otuz beş oldum.
Bir sigara söndü dudağımda,
bir kadın geçti içimden
biraz lavanta, biraz küf kokuyordu.
Gözlerim yeşil değil artık,
yeşilin ne demek olduğunu unuttum.

Devamını Oku