Palmiyelerini hüzün salladı kentimin
Begonvillerinin boynu bükük
Yer değil kalp sarsıntısıydı yaşadığım
Onlar göçük altında kaldı
Bense acının ve kaybetme korkusunun altında...
Birlikte olmadıkları cok sabaha uyandılar
Bu kadin icin cok şeyken adam için hicbirseydi
Dolunaya feda etmislerdi kaderlerini
Bir de filtresiz küfre.
Adamın icindekiler ağzından çıkandan daha büyüktü.
Düşüstü düştü kadın
Keşkelerin ortasındaki bir ülkeden Yok olmuş halkların ülkesine bir sesleniştir bu
Susmuşluğun en derininden haykırmanın doruğuna sesleniştir bu
Kahkaha tan insanların yurdunda ağlayarak yalnız kalışımdır bu
Tüm şairleri reddedip seni ozan ilan edişimdir bu
Yüreğimi ömrünün tam ortasına koyup her şeyden vazgrçişimdir bu
Ve bu senden de vazgeçip ömrümün sonuna işarettir
Şarap ve tütün tadı var ağzımda
Bütün duyularım hüzün
Uzanıp alnına düşen saçlarına dokunmak istiyorum,kayboluyorsun.
Hangimizin daha az sevdiğini anlamaya çalışıyorum.
Hep o kör noktada sorular.
Severken ölmüş olmayı istiyorum şimdi.
İki yanına sıralandı tanrılar
Elinde erbabı, başında rufai gülü
Ağzında kayıkçı parasıyla yolculadılar
Küstehan kapısından çıkarıp
Kırk taşa selam verdirdiler
Müttekasina dayalı çekemedigi bin bir günlük cilesine karşılık.
Yorucu geçen sekiz saatin ardından eve dönerken sevdiğin tüm çiçekleri görmenin şaşkınlığını yaşadım bugün.
Hepsine dokundum teker teker.
Bazılarını kokladım.
Birinin kokusu tenindi.
Boynundan öperken içime çektiğim kokun.
Görmüyorum
Hissedemiyorum
Dokunamiyorum
Çözülemeyen bir düğüm
Açığa çıkmayan sır
Neyle yüklüydü bu yürek?
Artık bir aşk kurbaniydim
Bir inada kurban edilen sevdanın onulmazi
Balkonumda nar rengi açan çiçeklere
İlk defa sevinemedim
Oysa bir nisanın 13 ünde ansızın açmıştı elma çiçekleri
Yagmurdu eşlik eden
Omuzladigim hayatın yanına ek
Fenere ulaşmayı denerken
Yolun sonu olduğunu görmekti günün başı
Sonra yağmurun yerini martılar alir
Üsküdar a giderken Kadıköy de yolunu sasirmakti
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!