Ya Rab uzatma içimdeki sürgünü,
sürgün ben, ben değilem.
Ne arar ki bu vefasız,
kaybolan ben, ben değilem.
Doldum yine taştım sana
Gönül gözüm aştım sana
Namaz ile kaçtım sana
Beni benden al Allah'ım
Vardır benim çok günahım
Bir hayat diliyorum ardına bakma
Yüzündeki tebessümü öksüz bırakma
Sen en güzel insansın sen, sen olunca
Her şey seninle güzel mutlu ol ömrün boyunca
Efkarın narı ile harlandım.
Perişanlık topraklarında darlandım.
Nefsimin pervazına saklandım.
Bu düzenin çarkında yaralandım.
Genç yaşımda derdimle karlandım.
Bugün bir anne gördüm çocuğunu okula götüren.
Nedense her adım atışı etkiledi beni derinden.
Bugün bir anne gördüm kısacık boyu.
Başında başörtüsü pembeden azıcık koyu.
Karanlık bir nimettir bilenlere.
İnmek gerekir zihnindeki derinliklere.
Tanımak ruhunu boyuna, enine.
Sonra geçersin bir adım kendi önüne.
Dilenci mi olsam ne!
Yetmiyor elimde olanlar.
Çalışıyorum, çabalıyorum...
Olmuyor, olmuyor yine.
Cebim dolmuyor bir türlü.
Delik mi var anlamadım cebimde.
Dokunma küçüğüm, dokunma bana
Açma göğsümde koca bir yara
Masum gözlerinle, boyadın ruhumu kana
Dokunma küçüğüm, dokunma bana
Korkarım bulaşır sana, hüznümdeki karanlık
Ey dünyalı dedi birden Ben.
İrkildi dünyalı, o sensin sen!
Ne yapıyorsun ey dünyalı?
Ağzında zehirden nefis balı,
Yorulmuş gözlerin yüzün sapsarı,
Doymadın mı senin olmayana dünyalı...
Gökyüzünde haylaz bir buluttum.
Yaratılanlarda en şerefli doruktum
Ben insanlık için koca bir umuttum
Dünyaya geliş gayemi unuttum.
Ne yapıyorum bu dünyada bilinmez.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!