Bir umuda sarılmak istiyorum,
Çekmek mis kokulu havayı içime.
Kahkahalarla boğulmak istiyorum,
Derin çığlıkları gömerek içime.
Bir umudun kucağında uyumak istiyorum,
Ağırıyor ruhum bedenim
En çokta kafamın içindeki kelimeler
Bir sızı var gözlerime takılmış
Ağlayınca düşecekmiş gibi duruyor
Düşmüyor
Adı dahi bilinmez bir caddenin
sokaklarında, kıvrımlı yollardayım.
Kimsesizliğin mahzun bakışlarıyla,
mahcup ifadelerle,
bir tebessüm parçalıyorum yüzüme.
Hani o, çizgilerin kendilerine yer bulmak için
Çocukluğumun bahçesinde dolaştım dün gece
Karanlığı yıldızlar aydınlatmıyordu sadece
Güzel bir anı saçıldı düşünceme gizlice
Çocukluğumu okudum ben hece hece
Sokaklarından geçtim tatlı telaşlarımın
Sen, öfkemin, hüznümün,
sevgimin rengini yansıtan dağ çiçeği
Sen, kalbi yapraklarından daha berrak,
daha parlak, daha ışıl ışıl olan dağ çiçeği
Hiç yorulmaz mı senin kalbin,
kapını aşındıranların vefasızlığından
Çığlık çığlığa bir şeyler bağırıyor kulaklarımda
Korkuyorum, duruyorum kaçış duraklarında
Ilık ılık zehir akıyor beynimin arklarında
Duyuyor musunuz? Ey mahlukat, ey insanlık!
Ellerim kulaklarımla birleşiyor,
İçimdeki bir ses bana kaçmamı söylüyor
Karanlık gökyüzü beni içine çekiyor
Esen şu rüzgarlar beni benden uçuruyor
Yalnızlık, dinlediğim şarkılardan kaçıyor
Ne oluyor böyle dünyaya ne oluyor
Sanki güneş batıdan doğuyor
İnanıyorum bu dünyayı şiir kurtaracak
Bir satırına, bir mısrasına aşık olacak insanlık
Durup dururken bakacak, kurtuluşun kötülükte olmadığını bulacak
Sonra o öfkeden gölgelerini oluşturan,
karanlıktan ışık alan güneşini terk edecek
Yüreği yanacak bu kez yakmak için değil
Yürüyorum terk edilmiş ruhlardan sokaklarda
Cesetlerden binalar inşa edilmiş bu şakaklarda
Bir karanlığın kokusunu alıyorum içime
Basarken yerlerde ki düşlerden çime
Karaya çalındı gecem gündüzüm
Çaresizim, bulamam halime çözüm
Ah ettim gelmedi mi sana sözüm
Eyvah eyvah dedim durdum
Elimden bir şey gelmez neyleyeyim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!