Metin Gürbüz Şiirleri - Şair Metin Gürbüz

SEVMESİN ....(Çook eskilerden)

Alta yeşil giymiş üstüne alı
Görenler zanneder onu gül dalı
Bilmezler sevenin nasıldır halı
Aman kimse böylesini sevmesin

SINANDIM

Bu çektiğim ayrılığın firağı
Yakın edemedim yarla ırağı
Güz gününde güle düşen kırağı
Şu benim gönlüme yağdı neyleyim

SÖYLETME BİZİ

GEL SOFU RAHAT DUR SÖYLETME BİZİ
SENİ MUHATTAPDAN GÖREN DEĞİLİZ
GAİLE ALMAYIZ KARA ÖKÜZÜ
BAKMA BİZE ÖYLE TREN DEĞİLİZ

·
SOYTARI ...(Her şiirin bir anısı vardır)

Yüzüne yansımış kalbinin kiri
Kanlara bulanmış yazdığı şiiri

SÖZÜNÜ TUTMANIN SIRASI SENDE

Yürüdüm yolların bayır düzünü
Görmek için canım o gül yüzünü
Tuttum işte ben verdiğim sözümü
Sözünü tutmanın sırası sende

ŞU GENÇLİĞİM

Alamazsam ben de nazlı ceylanı
Artık yaşamanın kalmaz anlamı
Eşim dostum keser benden selamı
Şu gençliğim heder olur heç olur

SULTANIM

Derdimi anlattım ben sana her gün
Belayı başıma sen kendin ördün
Ölürüm gönlünden edersin sürgün
Niye anlamazsın beni sultanım

SENDE

Nasıl vaz geçerim gül yüzlüm senden
Türkü yakılacak gözler var sende
Al canımı bunu isteme benden
Gökte aya benzer yüzler var sende

YAKTI BENİ TÜRKMEN KIZI

sevmek kolay sevilmek zor
nasıl ateş nasıl bir kor
gel de onu sen bana sor

TURNALAR

PINARIN BAŞINA KONMUŞ TURNALAR
BENDEN YANA NİYE DÖNMEZ YÜZÜNÜZ
GETİRMEDİNİZ Mİ YARDAN Bİ HABER
HANİ BANA VERDİĞİNİZ SÖZÜNÜZ