Metin Gürbüz Şiirleri - Şair Metin Gürbüz

ĶEŞKE

Keşke sevgi din olaydı
Bütün kalplere dolaydı

KIZ SENİN, SENİN YÜZÜNDEN

Doldum ben dert ile doldum
Alacak yerim kalmadı
Seven gönüllerden oldum
Kalacak yerim kalmadı

KÖKLENİR

Bu dünyaya insan boşuna gelmez
Omuzuna belli yükler yüklenir
Kimileri çeker kimisi çekmez
İyilerden çekmeleri beklenir

KÖY ENSTİTÜLERİ

AYDINLIKTAN HOŞLANIR MI YARASA
ONDAN SÖNDÜRÜLDÜ KÖY ENSTİTÜLERİ
HEPSİNİ ALDI BİR ENDİŞE TASA
ONDAN KAPATILDI KÖY ENSTİTÜLERİ

MEMLEKETİN HER KÖYÜNDE

Memleketin her köyünde
İnsanın yüzü gülerdi
Bayramlarında düğünde
Neşeyle türkü söylerdi

MAHZUNİ'NİN YEŞİL BAĞI KURUDU

Hakkı bulmak için o dört bir yönde
Ozanlar yolunda hemde en önde
Yürürken on dokuz sene bu günde
MAHZUNİ'nin yeşil bağı kurudu

MEĞER-2

Uzaktan verdim de aldı selamı
O güzelin tutmuş namı alemi
Ak alnına koymuş kare kalemi
Yakından gördüm ki kaş imiş meğer

MEKTUP YAZ

Ne okumam vardır, ne deki yazmam
Kurban olam katip yare mektup yaz
Bekleyip dururdur gül yüzlü esmam
Kurban olam katip yare mektup yaz

NAZLI YAR

Bir yoluna koyamadım işimi
Olmaz olsun bu gurbetin geçimi
Vesveseler karartıyor içimi
Yoksa beni unuttun mu nazlı yar

NE ÇARE

KURTULURUM SANMA ECEL ELİNDEN
ERİLMEZ MAKAMIN OLSA NE ÇARE
VAKİT GELDİĞİNDE ALIR İÇİNDEN