Metin Gürbüz Şiirleri - Şair Metin Gürbüz

ÖĞRETTİLER

Üretmeyi değil çokca
Tüketmeyi öğrettiler
Yaşadık urbasız açça
Şükretmeyi öğrettiler

ÖLDÜRÜRSÜN

Turnam gel gönül evimden
Uçma beni öldürürsün
Uzaklaşıp menzilinden

ÖLDÜRÜRSÜN

Turnam gel gönül evimden
Uçma beni öldürürsün
Uzaklaşıp menzilinden

OLMAZ MI

Ekmeğini alın teriyle garıp
Yiyenlerde rağbet görse olmaz mı
Ahlak hırkasını sırtına sarıp

OLUNmazz

Tulum giyinmekle olunmaz usta
Hünersiz ellerle ne yapacaksın
Dede denilmekle varılmaz posta
Ne mahsul ettin ki ne saçacaksın

Gelmez bahar bitti yazın

Çoğu bitti kaldı azın


Hayat dediğin bir defter

ONA ŞAŞARIM

Toplanmış dünyanın kederi yası
Çok görürler bana birazcık hazzı
Çekeni öldürür sağ koymaz azı
Ben niye ölmedim ona şaşarım oy oy

VAR MI ONDAN DAHA GADDAR

Değerimiz sinek kadar
Emperyalizmin gözünde
Ondan vahşi ondan gaddar
Bulunmaz şu yer yüzünde

ONUN SUÇU MU ?

hor görme kimseyi insansan eğer
herkes de bulunur belli bir cevher

ONU SAY

Güvenme dünyanın malı mülküne
Sahip misin elin dilin beline
Kaç kişinin girebildin gönlüne