Metin Gürbüz Şiirleri - Şair Metin Gürbüz

KALMADI

Gurbet ömrümü bitirdi
Yaşanacak yıl kalmadı
Neyim var aldı götürdü

KALMAM

Al yeşil giyinmiş geliyor turnam
Sen yoksan içinde hiç hayal kurmam
Olmadığın yerde bir dakka durmam
Her nereye gitsen geleceğim yar

KANDIRDI BENİ

tepeyi aştım ki sönmüş lambası
ne zorumuş aşka düşüp yanması
her sözüne inanıp da kanması
seni zalım seni kandırdı beni

KARDEŞLİĞİN TÜRKÜSÜNÜ

Arzulayıp durur gönlüm
Barış dostluk ülküsünü
Söylemek istiyor dilim
Kardeşliğin türküsünü

KARIŞMAM

Hiç karışmam ben gönlümün işine
Açıp girmedim ki onun içine
Kimi sevmiş kim girdiyse düşüne
O na derse bende ona razıyım

KAZANIR DOSTUM

Çalışırsan birin iki üç eden
Gündüz az gelirse ekle geceden
Aylak gezme hayatını heç eden
Şevk ile çalışan kazanır dostum

KEKLİĞE BENZİYOR

Ceylandan mı aldın kız o gözünü
Keklik kınası mı elin ayağın
Polenle mi yoğurdular özünü
Ondan mıdır güle benzer yanağın

Değerli dostlar merhaba.Yaklaşık 2 haftadır bağ ve meyve işleri ile uğraşıyorum.Benim bağımın hemen yakınındaki bir tepede bir dostum var bu bir keklik.Altı yıldır dostluğumuz sürüyor.
Her sabah ötüşü ile karşılar akşam ötüşü ile yollar.

KEKLİK

geldim bağda bağ budarım

KEKLİK GİBİ O GÖĞSÜNÜN NAKIŞI

Benden önde tutan seher yelini
Koklatmazken bana saçın telini
Ona okşatırsın o gül tenini
GÖK YÜZÜNDE UÇAN TURNAMISIN SEN

KENDİ YOLUNA

Yüreğime koydun sevda közünü
Şimdi niye yere diken gözünü
Sütü temiz olan yemez sözünü
Sözünden dönenin özü ham olur