Metin Gürbüz Şiirleri - Şair Metin Gürbüz

GÖNÜL-1

Gel gönlüm ömrünü eyleme heder
Bu güzelden vefa göremen gönül
Görünen köy rehber istemez derler
Bu güzelle sefa süremen gönül

GİBİ GİBİ

Giyinmiş kuşanmış çıkmış meydana
Yürüyüşü benzer yavru ceylana
Ne güzel yakışmış benler gerdana
Gözünüz kız görsün der gibi gibi

Gel sen gönül kırma biçare gönlüm


Gel sen gönül kırma biçare gönlüm
Seni incitseler kırsalar bile
El dili tutulmaz ne çare gönlüm

Ayazma köyünü yaslar bürümüş
Dediler Genceli Hakka yürümüş
Ecelin gözleri ne de körümüş
Ölüm yakışmadı Genceli sana
Vakitsiz ölümler koyar insana

GELMEDİN-2

Ne yapayım daha söyle sevdiğim
Bu nasıl inattır öyle sevdiğim
Hem akşam hem sabah öğle sevdiğim
Diz çöküp boynumu büktüm gelmedin

NERE GİDİYORSUN NERE

Bu ne bakış bu ne çehre
Hayatım benzedi zehre
Vurup beni yerden yere
Nere gidiyorsun nere

NERESİ

Vicdanı olana sorum
Nasıl memlekette durum
Merak ettim bilmiyorum
Durduğumuz yer neresi

BEDELİNİ ÖDEN Mİ

Güzel senin her cevrini çekeyim
Çekeyim ya bedelini öden mi
Şiirler yazayım methin edeyim
Edeyim ya bedelini öden mi

NERDEN BİLEYİM

Dost bildim de birisine sarıldım
Gerçekte düşmanmış nerden bileyim
Her derdine koşa koşa yoruldum
Onursuz soydanmış nerden bileyim

NEYLEYİM

Akşam olur efkar çöker gönlüme
Başımda dumanlar tüter neyleyim
Hasretim artıyor nazlı gülüme
Bu derdim ölümden beter neyleyim