bak yıkılmış bir gönül evi,
sende tut bir ucundan haydi.
örmek gerek sabırla duvarını
karmak gerek sevgiyle çamurunu
Gökte dolunay,
gecenin loş ışığıyla birlikte
çiziyorum umutları
bir beyaz kağıda.
Saatin dokuz buçuğu,
sevda gurbetinde sevgiye hasret.
nereden geldi ah kör olası nefret.
kalbini bozma dayan hele sabret.
sevgi ekilir, sevda yeşertilir elbet.
dünya hancı, gelen hep yolcu kalır.
ne su durulur deniz olanda
ne denizi vurur bu kıyıya.
ne ilk, ne de son görünen
bir gözüm denizde;
bir gözüm kıyıda;
bendeniz bir gemi
her tohum başka tohumun suretidir.
her suret kendi sirayetinin tecellisidir.
yeşer tohum bende; sirayetimi arındır.
her gönül o güzel tohumun aynasıdır.
sözüm sana sevgi yoksunu olan.
kıymet bilene emanettir kitabı Kur’an.
ilk vahiydir gelen rasule, ikra i kelam.
okumayanın sonu nedamettir insan.
dünya dediğin iki kapılı han.
kirpiklerin üstü yenice ıslak;
yine ağladın mı sen iki gözüm.
kelimelerin tadı ekşi lügat;
yine mürekkebin mi koruk üzüm.
sen ki beşiği ateşten bir bebek;
gök döverken göğsüne,
vurur kamer kalbine.
yıldız kayar ömrüne,
can kusar en dibine.
dibi geceden kara,
bir yabancı çaldı kapımı, ürkek kapım yorgundu.
bakışlar donuk bakışlar tanıdık.
gir yabancı dur soluklan demek bu kadar mı zordu.
gönüller konuk akıllar karışık.
gir yabancı ama değme kalbime, yana yana kor oldu.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!