gün ararmış çoktan feslikan mahallesinde.
bir çocuk Osman Bakkaldan iki ekmek alırken;
az karalı veresiye defteri elinde
okur. Eee olacak çocuk belli olurmuş zaten.
adam duymuş bir yerden, sokak artık çıkacak dedi.
sene bin dokuz yüz doksan üç bir yaz saçılmış.
bin bir sokakta hummalı çalışma sürüyor,
yerler kazılmış, çıkmaz sokak yeni açılmış.
sokağımın gözü açılınca it köpek ürüyor.
eline almış küreği, evin önü engebeli.
sabah ezanlarıdır, yankılanır!
ruh uyanık, nefis her daim sağır!
mübarek acaba kendini ne sanır!
sevgini sorgula da git istersen.
gözlerinden yaşlar mı aktı geçti!
Dede mevsim kış.
Unutma her kışın
bir yazı vardır evlat.
Dede yollar kapanmış kar yağmakta.
Unutma yollar bir gün açılır,
bugünü yarı yolda bırakana derler yarın.
yarından medet umarsan ziyandadır aklın.
geçip gitti bugün oldu dün, nerde kârın.
zamanı bilip an’ı sevmek gönül kârın.
dostun evi gönüldür;
bir bebek ki daha anne karnında duruşu vav
bir bebek ki daha doğarken başlar ağlamaya
neden, niçin demez hiç, dese dese der eyvallah.
anaya, babaya, eşe, dosta ise bayram seyran ola.
meğer Allah’a hamd pek azalmış, yorgunum.
acıktığında önüne konulan bir sofradır.
sıranı beklemek dururken bu acelen nedir.
çalakaşık dalanın nasibi niyetinde saklıdır.
soframızda yerini bil dostum, bilmek edeptendir.
üşüdüğünde üzerine örtülen bir yorgandır.
sevgili gönül; atma elinde tuttuğun taşı.
bakarsın denk gelir de kırarsın bir gönüldaşı.
sevgili gönül; âmâdır gururun bakışları.
bakarsın denk gelir de kırar gönlünü atışı.
güvercin, şahin ve sema
beyaz güvercin havalanır semaya,
güvercin semaya, sema O’ na aşık,
kara bir şahin kestirirmiş gözünü
açılır tokmaklı koca menteşeli tahta kapı biraz gıcırtıyla.
bir bahçe ömründe göremezsin öylesine büyük durmakta.
karşında tuğladan koca ahır dışı seni, içi beni yakmakta.
yanında bir kuş kümesi, kümes değil saray sanki bakımlı da.
güvercinler renk renk, rengarenk, cins cins bilmem ne kadar.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!