Meral Meri Şiirleri - Şair Meral Meri

Ey hayat bizi karanlıklarına gizleme!
Bizler o kadar büyük değiliz
Kayboluruz.
Bizi karakutulara benzetme hayat.
Bizim gizlimiz saklımız olmadığı gibi,
Bizi bulmana gerekte yok.

Ebed gibi dikilene,elbet bu manzara sonsuzdur!

İstemesini bilen önce edep ister
Ziyadesine muhtaç ise daha sonra hayâ ile sohbet diler! ..

Aklım bir yeryüzüdür efendim,
ölür gibi dağınıktır.
Efsunludur yüreğim efendim,
kim alsa içinden içine iz bırakır.
Saatler var ki efendim,
ne yaptığım iş iştir, ne de vaziyetim bir gidiş...

Ey dostum, doğruluğum yıkıldı benim!
Güneş ve aslan birleşti de yerle bir olup da, sürgün etti beni...
Küçücük bir dostun sözüne güvendim ben,
Kocaman bir düşmanın ise yanlışına göz yumdum,çaresiz...
Şimdi dudaklarım kirli bir beyaz;
Ne gece ne de gündüz yakın bana

Senin bir gökyüzün
Bir gölgen
Ve bir
Seni seviyorum
Deyişin için
Burada

Ey Yunus!
Geldi geçti de beylikler beyhude bizden
Erenlerin ikramından sözler mirastır ya bize
Yar gibi düştükçe bu rezil dile
İflahı imkanı arzuhal düşer mi
Bir daha emre?

Kalbinizi taş mı eylediniz diyecek olsa dilim;
Taşa hakaret olurdu!
Gövdeniz -gövdesiz kalmış desem;
Ağaçlara hakaret olurdu!
Aklınız mı, karıştı desem;
Şaşkınlığa hakaret olurdu!

İnsan daima bir çelişki hazinesidir;
O ne tamamlandım diyebilir,
Ne de tanıdım,
Ne de tanındık,
Ne de tanındım.

'Hayatında aşağı yukarı her şey yolundayken bile bir sürü şeyi yine de fark edebilirsin.
Ama fark etmek yürümek değildir yine de.'