Memduh Atalay Şiirleri - Şair Memduh Atalay

Benim duruşum ben'in sen hali
Yorgunum evet eylül misali
Sen baharın bereketisin
Ben anne derken de biraz Leyla
Biraz Şirin derim
Belki şair diye bir sıfat da taşırım

Nuh Fassı
Ne çok mürtet, ne çok hain, ne çok gammaz
Şubatta başka gemi, aralıkta başka gemi
Yedekte saklı bir referans ne olur ne olmaz
Rozetlerden örülü bir kimlik gösterisi
Ne çok geminiz var ama hiç bilmediniz

Numaralı Blokların Çocukları

Bizim doğduğumuz evler bilmediğin evdi
Bildiğin evdi diyemem
İnek,koyun,kuzu öldüğünde yas tutulur
Teraziler kurulurdu ve ahbabın komşunun merhameti

Biz bir incir çekirdeği idik,
Bir ağustos böceği.
Sıvasız evler gibiydik,
İlk günden beri.
Ne dünyada duracaktık,
Ne dolduracaktık evreni!

Ölüm İmajı

Gel bir ölüm alalım şehirliyiz ne olsa
Alınmayan bir şey kalmasın için
Nasıl nerde bir tören olacaksa karar verelim
İmajımıza ters gelen bir ölüm olursa

Dağdan geldim yanlız geldim
Keşke cepheden döndüm zamanlarında yaşasaydım
Kopan bacağımı kesilen kolumu
Bir de nemli gözlerimi gösterseydim
Belki daha erkek daha trajik
Ama mutlaka daha çok yakışırdı adıma

Şimdi yokluğunda kederim derin
Ateşler buz kesildi sıcaklar serin
Başka bir çiçeğe değmiş ellerin
Baharı neyleyim yazı neyleyim

Sihirli lambanın söndü ışığı

Nostalji
Kerem gibi kül olalım yana yana
Mecnuna dönsün adımız Kays iken
Ferman padişahın diyelim dağlar bizim
Bizi gören markamızdan arabamızdan değil,
Hüznümüzden tanısın.

Övünmek Gibi Olsun!
Savaş zamanı aranan çocuklarız
Ölümlerimiz bir istatistik en fazla
Celladın kanı kurban kanına karışmış
Biri dökülmeden diğeri dökülmez asla
Ne çok moral bozucuyuz ne çok asi

Savaş zamanı aranan çocuklarız
Ölümlerimiz bir istatistik en fazla
Celladın kanı kurban kanına karışmış
Biri dökülmeden diğeri dökülmez asla
Ne çok moral bozucuyuz ne çok asi
Huzurunuzu bize borçlu olduğunuz kadar