Memduh Atalay Şiirleri - Şair Memduh Atalay

Gecedeki Hisler

Taze umutlarla gece yarısı
Coşkun denizlerde yüzercesine
Düşüncelerin ayıpların acısı
'O diyarı terk et' dercesine

Çağa Tanıklığım


Unutulan bir şey var çağın heyulasında
Her tanığın iki yarası var şair iki yarası
Bir tanıklığın yarası bir anlamanın

Turna Gezisi
Tılsımın düşüyor gönül cemreme
Yeni bir kılıçtır çekilen sevda kınından
Yokluyorum insanları ateşle:
Kadınlar çıkıyor karşıma
Üryan,acısız

Gönülden hayata şavkıyan ışık
Gözüme nur veren nazarın nerde

Aşıklar yüreği meydana saldı
Gül satan, gül tartan pazarın nerde

Rüzgarın gönlümde güllere gerek
Toprağın bedenime sıcak bir kucak
Yıldızların nöbet vakti bitmeden evvel
Şiir Ulu Camide kutlu bir ocak

Gönlümün ezgileri Selçuklu küheylanı

Meryem Şiiri
(Meryem’e)

Küskün eylül sessiz ve yorgun atını egerlemiş
Seninle beklemeden yavaş yavaş korkulu
Titreyen parmaklarından kaçan o sihirli söz

Ev Nöbeti
Sabah namazıyla açılan evlerin
Kapısını ancak yatsı kapatabilir
Evler ki kutlu Türkmen dergâhı
Eve dergâha girilir gibi girilir

Eyler

Koyu demlerinde çırpınır yalnızlığım
Bülbül hasretlerim intizar eyler

Eşik nöbetlerim vuslat umudu

Seni seviyorum dedi
Elindeki gülü öperek
Ben de dedi genç kız
Yıldızlara gülerek
Ve bir çatı kuruldu

ARASAT
Ve hep bulunduğunda kaybedilen sır
Açmazlara girdi yürek kervanı
Kim yüreğini geç tutarsa dağların
Hiçliği künyesine yazan yabancı