Memduh Atalay Şiirleri - Şair Memduh Atalay

Babamızın bakım sırası kardeşimizdeyken
Hanım daha dönmemişken ehliyet kursundan
Çocuk yapmaya yeni karar vermişken
Dört artı bir daireye kredi çekmişken
Başkanla arayı düzeltmişken
Devre mülkten de nasibimizi ararken

Ayrılamaz Gönül Candan

Türk,Kürt aynı damar
Ayrılır mı gönül candan
Vuracağız büyük şamar
'Ayrılır mı gönül candan'

Düştük eşya telaşına, gönül mülkü talandır,
Senden sonra bize kalan; ahtır, figandır.

Gel demek ne mümkün davetlerin hasıyla,
Hanemiz dağılmış, dilimiz perişandır.

İzDiHaM'dan İlhamla
Beyler oyun oynamıyoruz burada
Acı çekiyoruz, dedi Oğuz'un Atay'ı
Biz acı çekmiyoruz burada beyler
Oyun oynuyoruz diyorum hayıfla
Acıları oyuna ve kazanca, kimi zaman

Şimdi yokluğunda kederim derin
Ateşler buz kesildi sıcaklar serin
Başka bir çiçeğe değmiş ellerin
Baharı neyleyim yazı neyleyim

Sihirli lambanın söndü ışığı

Kelebekleri Unutmadım
Biz göğe bakarak büyüdük
Bildik dünya içinde saklı olan hiçbir şey yok
Duvarlarımız kireç tutmuyordu
Tuzunu katmayınca
Sevda baştan gitmiyordu işte

İçsorgu Sonrası
Sesi başka gözlerin kırık ayna yansıması
Kalbi terk edilmiş bir içsorgu sonrası
Suyu çekilen deniz belki korkulu gidişin
Sonrasında ne var tuzlu su çizik sayfa
Defterim sağdan verilse rahmetin eseri

Hayır, aforizma döşeli meclislerinizin huzur yastıklarında
Dini törenlerinizin emin sohbetlerinde
Mitinglerinizin yaşa ve kahrol ekseninde de değil
Hiçbir yerinizde ve her köşenizde
Kırık bir cam, kesik elle tutulan bıçak gibi

İkindi Sonrası
Ben korkunun ve aczin kara çocuğuyum
Bozkırın ta ortasından bir sürgün
Taşı deldim de çıktım
Biraz gözyaşı biraz kaygı
Kırışık alınların devrimlerde iç çekişleri sonrasında

Ne kadar uzaklaşsam o kadar artıyor korkum
Sen şiir yazdırırsın adama tütün yaktırırsın Leyla
Gözlerde tütensin gönüllerden geçensin
Ah ile vah ile geçen bir ömrün tek ışığı
Hasreti sevdirensin ateşe girdirensin
Sözü uzatmaya ne gerek var Leyla