Gün geceden
Belli ki gitmiş
Eriyen zaman gibi
O sevgide tükenmiş
Çabasız çabayla
Her yol denenmiş
Bu sabah uyurken
Bir kanat sesiyle uyandım
Aralık kalan camdan içeri
Bir kumru girmişti
Ansızın göz göze gelince durakladım
Kalbini ellerime
Tadı yok
Kalemin nede kağıdın
Dün akşam öldürdüm
Bütün şiirleri
Çıksan da uzaklardan
Selam yollasan
Ne zaman dalsa gözlerim
Kendimi sende bulurum
Aylardan kasımdı
Yapraklar kızıl ve sarı
Güneş solgun parıldarken
Gelmiştin
Bir yaralı kalpte
Bende bıraktın
Nedense gözlerim dolar
Her akşam üstü
Penceren ışıksız
Şiirler yetim
Uyandığın bir sabah
Aynaya bakarsan
Yıldızlar küsmüşse gözlerinde
Bu sözümü hatırla
Bil ki
Sensizlikten çekip giden
Bir deniz kokusuyla gelirsin
Düşümün gölgesine
Sabah uyandım
Bulutlar suya düşmüş
Kalbimse sana
Ne olur anlasana
Senin şehrinde
Geceler erken mi olur
Yıldızları sayar mısın
Gökyüzünde
Bir yağmur yağınca
Çıkar mısın deli gibi
Bakışların hasreti değil
Ayrılığı çağrıştıran
İç iç bitmiyor
Şu çay değil ki katran
Hepsi bir demlik yalan
Bazen ilaç olurdun da
Bu akşam anıların
Koştu yastığıma
Sen hiç sarılıp
Ağladın mı bir anıya
Sözcükler susar
Anılar konuşunca
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!