Her gece uykuya
Dalarken sensiz gözlerim
Uykuma gel rüyam ol
Beklerim
Mevsimler solarken
Sensiz izlerim
Bir şiir yazdım
Senli gecelerin
Karanlığından payıma düşen
Düş bahçelerinde
Dökülmüş çınarlar
Konmuyor kuşlar dallarına
En mutlu hatıra
Giderken
Bir başkasına
Bıraktığın
Bir hatıradır belki de
Yokluğum damla damla
Geçmişin penceresinden
Düne baktım
Ardımda bırakıp
Dilsiz kırık kanatlı
Örselenmiş
Dinlenmediği için susmuş
Kalbim melankolik karanlık bir şehrin
Keşfedilmemiş kulesi gibi
Merdivenleri kırık dökük
Bütün ihtişamlar
Haşmetini yitirmiş
Bana göre değil sensizlik
Sen çağır
Gel de
Akan sular durur
Emrine amade
Sevinçten gözlerine
Yıldızlar oturur
Dikiz aynasından
Geriye bakınca
Geçmişe takılırım biran
Acı tatlı anılar birikse de
Ders alırım ondan
Acılarımızı yarıştıralım desek
Her şiirde adın
Gelir aklıma
Baş harfini
Sevesim gelir
Sonra vazgeçerim
Kırgınlığın durunca
Dün akşam
Eski bir albüm arasından
Çıkageldin boylu poslu
Elinde bahçenden
Topladığın güllerin
Saçlarıma bir bir takıverdin
Bir düşün gölgesine
Yaslanmış yüreğim
Uyandı kış uykusundan
Mütemadiyen üzerine titrediğim
Anıları bir bir süpürdüm
Mutlu bir fotoğraftaki pozu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!