Ben gideli çok oldu
Ama sen fark etmedin
Önce gözlerim gitti
Sonra sesim
Şimdi iyi geliyor
Kendimle nefesim
Uykusuz gecelerin rüzgarında
Çok uzaklardan gelen
Bir melodi gibi gelirsin
Aklım karışır ayazlarda
Karmakarışığım yine sensiz bu yazda
Ne atıl sokaklar unutturur
Her gece uykuya
Dalarken sensiz gözlerim
Uykuma gel rüyam ol
Beklerim
Mevsimler solarken
Sensiz izlerim
Bir şiir yazdım
Senli gecelerin
Karanlığından payıma düşen
Düş bahçelerinde
Dökülmüş çınarlar
Konmuyor kuşlar dallarına
En mutlu hatıra
Giderken
Bir başkasına
Bıraktığın
Bir hatıradır belki de
Yokluğum damla damla
Geçmişin penceresinden
Düne baktım
Ardımda bırakıp
Dilsiz kırık kanatlı
Örselenmiş
Dinlenmediği için susmuş
Kalbim melankolik karanlık bir şehrin
Keşfedilmemiş kulesi gibi
Merdivenleri kırık dökük
Bütün ihtişamlar
Haşmetini yitirmiş
Bana göre değil sensizlik
Sen çağır
Gel de
Akan sular durur
Emrine amade
Sevinçten gözlerine
Yıldızlar oturur
Dikiz aynasından
Geriye bakınca
Geçmişe takılırım biran
Acı tatlı anılar birikse de
Ders alırım ondan
Acılarımızı yarıştıralım desek
Sevgin serçenin kalbinde
Minicik bir nokta gibi görünse de
Ne zaman ağlasa
Seninle gülmeyi
Öğreniyor sonunda
Serzenişte bulunduğu anlarda




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!