Melahat Çetinkaya Şiirleri - Şair Melaha ...

Yarım kalmış okunmayı bekleyen kitap,
Kafiyesiz bir şiirim.
Bardakta soğuyan şekersiz çay gibi,
Tatsız,kekre, sevimsizim.
Uçurtması tellere takılmış çocuğun
Göğe bakan gözleriyim.

Suda yüzen nilüferim
Batıyorum gölüm derin.
El verenim nefesim ol
Çürür dalda can eriğim
Sessizliğimde sesim ol.

Derler ki,
İlaçların son kullanma tarihi
Faturaların ödeme günü geçer
Borcun kazancını,
Boyun yaşıtlarını geçer.
Sokağından sütçü simitçi

Usta bana İKİ yürek arası
Biraz sevda sarıver
içinde acı olmasın.
Sosunu da mutluluktan sürüver
Tadı damağımda kalsın.
Yanına bir şişe de şarap aç

Şu feleğin tekerine,
Çomak sokup gülesim var.
Uzaktan bakıp seyrine
Tekme tokat dalasım var.

Saklayıp baharı yazı

Mevsim sonbahardı,aylardan eylül
Günlerden hüzün ertesi.
Yüreğinin yırtıklarını dikiyordu bir kadın
İğne kirpiklerine taktığı, saçının telleriyle.

Aslında,

Şiirlerde şarkılarda övülen
Saygısızca sövülen ve dövülen
Saçı uzun aklı kısa denilen
Yargısız infazla vurulan kadın

Ayağının altı cennet denilen

Kadınlar vardır hani,
Hüznün notalarına basa basa,
İnadına,mutluluk şarkıları söyleyen.
Saklamak için acının izlerini
Monalisa gibi sessizce gülümseyen

Kadın var ki, portakal çiçeği gibi
Kokusuyla döndürür başınızı.

Kadın vardır saksıda güz fesleğeni
Dokunmadan yaymaz asla ıtrını...

Gönül ışığımı kapattım.
Bundan sonra,
Beni bulmak isteyen,
Kendini yaksın..
dedi kadın...