Melahat Çetinkaya Şiirleri - Şair Melaha ...

Yavru bir maral gibi
Mahzun bakar gözlerin
Zemheri ayazında
Ateş yakar gözlerin

Nazarıyla cezbeden

Hazana sarılıp yaprak dökerken
Sevgiyi yeşerten candı gözlerin
Kararan özüme ışık beklerken
Geceyi bitiren tandı gözlerin.

Gözlerin gönlümün sırat köprüsü
Geçit vermez donuksa bakışların.
Gülünce yaramaz bir çocuk gibi
Değişir ömrümün kısır döngüsü,
Mutluluğa kanat çırpar kuşlarım.

Aynı gökyüzünün altında
Aynı toprakta
Aynı evlerde sefaletinizi paylaştık
Gün oldu acımızı sevincimizi paylaştık sizlerle
Ama siz.
Ağalara şıhlara maraba olmanın savaşını veremezken,

HOŞ GELDİN

Issız çöle düşen yağmur misali
Vahaya döndürdün gönül hanemi

Uyardın içimde uyuyan devi

Düşlerin beşiğinde,sabırla sallaya sallaya
büyüttük aşkı.
Umut tükenmez sermayemizdi.
İnce elekten geçirirken her şeyi,
Bir hiç uğruna harcadık gitti.

Yasaklarla büyüttüğüm düşleri
Acımasızca doğrayan kör bir bıçaktı zaman.
Düşmek üzereyken boylu boyunca yere,
Her seferinde.
Umudun elleri tuttu ardımdan.
Ne tövbeler bozdum ama olmadı.

Bir yanım güz vurgunu, bir yanım bahar
Bir yanım gül kurusu, bir yanda papatyalar
Bir yanım derya deniz çalkanır durur
Bir yanımda suyu çekilmiş ırmaklar
Hangi yana dönsem başım uğuldar....

Karardı ufkumuz,hayaller yerde.
Çekildi gözlere yedi kat perde
Zulüm baskı gırla, adalet nerde?
Sormak istiyoruz sordurmuyorlar.

Yıllar yılı ensemize çöktüler

Hayatım bir aynaysa
Onda yansıyan sensin
Şu yalancı dünyada
Yaşama sevincimsin

Hayatım bir denizse