Kanayan bir yaradır hayat. Acıtır...
Kabuk bağlar ve her defasında yine hissettirir varlığını.
Kendi kendimize yanar ve sonra yine kendi kendimize söneriz.
Hayat; yaşasak da bitecek, yaşamasak da.
Mutlu olmaya bakalım sadece.
Mutlu olup keyif alalım en azından bu sahte yaşamda...
Aşk, hayatımız da ki en farklı şey. Tüm insanlığın ortak dili.
Bir bebek kadar masum, bir çocuk kadar yaramaz ve bir ihtiyar kadar huysuz bir duygu...
Aynı an da dört mevsim yaşamak gibi aşk.
Yaşamak güzelde yaşamış olmak;
İşte bütün mesele burada başlıyor...
Eğer aşka dair söylenecek bir şey varsa o da tek kişilik olduğudur. İki kişi ile başlar, bir kişi ile
Beni çok özleyecekti. öyle demişti.
Son cümlesi buydu giderken.
Oysa özlemek ona direnmekten daha acıydı nerden bilecekti.
Yolun sonu özlemekti yine de gözlerini ufka dikti gitti.
Kötü bir son, küçük bir elveda ili filizlenmişti
Söyleyebildiğim tek şey hoşça-kal demekti
Çok uzun süre önce bırakmıştım yazmayı…
Çok uzun süre önce ölmüş ve beraberimde götürmüştüm hislerimi…
Yeniden doğmak hiç aklımda yoktu aslında, sen benden git gide yok olurken benim var
olmak gibi bir niyetim hiç olmamıştı.
Nihayetinde ruhumu canlandırdı bir ay parçası…
Bedenimi savrulmuş küllerimden bir araya getirmişti.
Bazı şeyler yeni iken güzeldir,
Eskimeye ve sıradanlaşmaya başlayınca işler değişecek.
Gelen gideni aratacak bir müddet sonra.
Mumla aratacak hemde…
İşte o zaman anlayacaksın;
Kimi, kime değiştiğini…
Kadının kalbine dokunmak ne zordur.
Adamın gözyaşı olmak ne mümkün.
Gecenin karanlığında yolunu bulmak kolayda,
Gündüzün aydınlığına erişmek ne mümkün...
Karanlığa hapsoldum ebediyen uyumak istiyorum.
Ölüyorum.
Zaman geçiyor ve ben yavaş yavaş akıntıya sürükleniyorum.
Batıyorum git gide.
Kayboluyorum yine…
Ne bir ışık var nede bir ses, artık sokaklarında kaybolduğum bu karanlık şehrin...
birileri bir şey soruyor
birileri bir şey söylüyor
konuşmaya çalışıyor kimileri
kimileri de kaçıyor
herkes bir şey söylüyor
ben sensizliğimle baş başa
Her yeni gün, yeni bir hayat ve her yeni gün, yeni bir umuttur bizlere.
Sonsuz yok oluşumuzun içinde her yeni gün, yeniden var oluşumuzdur.
Hayat olduğu gibidir, olması gerektiği gibi değil...
Bir nefestir hayat, hep kısadır.
Tutunamaz ömrümüze ve o boşluğa sürükler bizi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!