Mehmet Yücel Şiirleri - Şair Mehmet Yücel

Siz kimsiniz.
Kendinizi tanıyor musunuz.
Bir hamle bir hame daha.
Bu ne telaş bu ne sitem.
Neden kolay olanları seçiyorsunuz.
En zor, en acı olan kendiniz tanımak iken;

Mutluluğum duvar, sevincim duvar.
Duvarlara düştüm oy havar havar.
Dost diyenler duvar, bilincim duvar.
Duvar oldu hayat, duvarda ne var.

Etrafım hep duvar, mekanım duvar.

sömürdüler bizi yıllarca kanımızı emdiler doymadılar
önce bankerler soydu göz göre göre üç kuruşumuzu
seyirci kaldı birileri bu soyguna paraları alıp kaçıncaya kadar
binlerce yuva yıklıdı intaharların ardı arkası kesilmedi
senelerce boğazından kestiğini bir kaç gün içinde kaptırdı
ruh boukluğu sirayet etti yeni gelen nesile

Siyaset kirlenmedi, nasıl kirlensin hiç bir zaman temiz olma-
dı siyaset. Siyaset özünde kirlilikle çarklarını dödüren bir sis-
tem ise; hala siyaseti bu kadar değerli kılan ne? Kirli bir şeye
bu kadar özenen insan olması düşündürücü değil mi? Siyasetin
bir çok tanımı olmakla birlikte, menfaat gruplarının savaşı, galip
gelmek için her şeyin mübah olması, siyasal başarı için akla,

Çelişkinin anası sen,çocukları biz ve onlar.
Bir dolabın etrafında milyonlar...
Aynı yere gelmiyouz artık döndükçe.
Başka yerlere gidiliyor.
Dolap terk ediliyor.

coşkun akan bir ırmağa kapılmış
kayalara çarpa çarpa gidiyorken
şelale gibi bir yüksekten aşağıya düştüğümü hatırlıyorum
nasıl kurtulur insan yara bere içinde
yardım istesen kendine ihanet edersin
düşmüşsün bir kere

taşları ağlatamazsın
ağlayan gökyüzünün göz yaşları düşer
gülen güneşin ışıkları düşer
yosun tutsun istiyorsan atacaksın denize
kim demiş cansız diye
son ümidi harcamadan vazgeçmem bilirsin

Kim inanır olaması gerekene.
Kim umut bağlar gerçeğe.
Kim anlar düzünden.
Bu sahte yüzünden.
Bu oyun yüzünden.
Bu nankör yüzünden

Koltuk kuratardı yangınlardan.
Ardında binlerce bilmece,masal,hikaye...
Bu anlamsız yürüyüz niye.
Boya kalmadı kutusunda.
Fırça tutmuyor.
Son resimler hiç olmuyor.

Varlık ile yokluğu düşün.
Bir yerlere düşmeden düşün.
Çalan da varlık,yalan da varlık.
Talan da varlık.
Olmaz bu kadar sakarlık.