Çıkışı kapısı nerde bu gezegenin.
Bir rehber verin bana.
Kadın olmasın bu sefer.
Kadından başka güç yok mu bu gezegende.
'Sana dağları verdim' dedi.
'Sana dünyamı verdim' dedi.
Sabırlar diledi, insaflar diledi, vicdan istedi.
Olmadı ağladı.
Olmadı, kafayı yedi.
Ne güç çatar, ne doktor neşter atar...
Ben senin direnişini sevdim.
Öykülerini sevdim, gerçeklerini sevdim.
Çağlar açıp kapayan şanlı tarihini sevdim.
Metehan' dan Atatürk' e...
Kıta kıta, ülke ülke...
Öğretmenisin sen yiğitliğin, kahramanlığın.
Çok yanın İran'da az yanın sende.
Kafkaslar sembolü can Azerbaycan.
Bir özlemin var ki tutuşur bende.
Ağarır sevdanla tan Azerbaycan.
Mazi ne çok ilginç daldım derine.
'Ben sensiz yaşayamam' diyen biri ya çok sahekardır yada
çok zavallıdır.Bu şekildeki bir söylevi içselleştiren kişinin
karşısındaki kişi eğer onunla yaşamaya gerçekten niyeti
varsa acıma duygusuna döner. Eğer kişinin öyle bir niyeti
yoksa kullanma duygusuna döner. Bu tür söylevin sahibi
en küçük bir hata yaptığında, güya haklı olarak yaşama
Bergüzar bin cefanın bir nefesle tükenmesidir.
Esen bir rüzgar gibi, düşen bir yaprak gibi değil.
Rüya gibi imkansız inanılmazdır bir o kadar...
Güneşin doğduğu yöne doğru yönelen...
Ümitle hasretle, heybetle, hideetle ve can evinden..
Zühre yıldından parlak bir o kadar aydınlatıcı.
Bin kere anlatsan diller çaresiz.
İnsan olan bilir olmayan bilmez.
Alim fire verniş cahil firesiz.
Kamil kalan bilir kalmayan bilmez.
Ölçü metre değil yürektir, yürek.
Şahların şahına sitemim olsun.
Özüm öz sesimi duyabilmirem.
Kaybolan hayatsa onu kim bulsun.
Bu kaçıncı kayıp sayabilmirem.
Ya bir kuytu köşe ya bir dağ ardı.
Binlerce yılı nasıl unutursun.
Azgın dalgaları asla...
Fırtınaları asla..
Buz tutmuş kulaklarım, ellerim, yüreğim.
Saplandığım umutlar...
Saplandığım duygular bilir.
Ben senin direnişini sevdim.
Grev meydanlarında...
Suları kirlenmiş göl bozuntuları.
Emeğe sıkılan kurşunlar...
Filizlenmeğe heveslenen başaklar adına,
inadına...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!