Ben senin direnişini sevdim.
Yalnızlığın korkulu rüyası.
Kum tipisi savurulan çöllerin efendisi.
Karargahı kartal yuvasınını andıran.
Avcı kuşların kıskandığı.
Son yazılan destan.
Ben senin direnişini sevdim.
Zemheriye inat çiçek kokusu...
Çöllere inat yayla dokusu.
Irmakların densizliğidir bunca sel bunca sürükleniş.
Tutunduklarından belli direnişin.
Sevdiklerinden...
Mevsim düştü gözlerime.
Hangisi olduğunu sorma istersen.
Yılan mı iyi,yılmayan mı? diye de sorma.
Bir de nereli olduğumu sorma.
Yanlış anlaşılıyorum.
Ben seni tanıyorum gizlenme.
Ben seni tanıyorum ben değilim deme.
Ben seni senden,
sana zehir verenden,
silah verenden,
akıl verenden çok tanıyorum; geç kaldığıma yanıyorum.
Nankörlüğün kadar kardeş değiliz.
Hainliğin kadar hiç değiliz.
Cahillik perdesidir gözlerinin.
Tarihe görmeyecek kadar körsün.
Yerine kim baksın,kim görsün.
Sen amcası ol çözümün.
Ben dayısı...
Belki uslu durur çözümsüzlük ayısı.
İlke ağlamaksa göz yaşından medet olmaz.
Çınar eğilme ustasıdır.
En çok yaşayan bilir hayatı.
Domuzbağı ile bağlanmış bir şeyler...
Söylenesi değil bağlayan.
Ölünesi bir yaşam da az ötede.
Görülesi gerçeklerin yanı başında.
Şimdi bir seçim yap istersen.
Demokratik olması önemli değil.
Onlar bizim nankörlerimiz...
Körlerimiz...
Haksız yakınanlar...
Beyni yıkananlar...
Özgürlük istismarcıları...
Aynı ağacın dalları...
Dedem Mustafa Kemal,
Atilla,Mete...
Karşı koyamaz dünya bu asalete,hiddete.
Torun nasıl olurmuş öğrenecek,
Hesap verecek,ödün verecek.
Ben gölgesini çok sevdim.
Bastonu da var elinde.
Düşecek diye bekliyorum.
Oturup kalkıyor.
Yeni yeni şekiller alıyor.
Güneş gidince gidiyor diye biliyordum;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!