Evvelinden uyardığım sınıf bu sınıf idi,
Tecrübemiz galipti kaldır ne varsa dedi,
Dedim, kaldırmalıyız ona yakın yerlerden,
Fırsat bulamadan eline geçmemesinden,
Çocuk ders almıyordu ağzında gereçlerle,
Oyun oynama dâhil, akla gelmez şeylerle,
Görüyorsun ki yerler çiğnenmiş kâğıtlarla,
Dişleri arasında gereç ve Legolarla,
Her ne derse, desin onun dili yüreğinde,
Kaş gözden de anlamaz içi dışı bir hâlde,
Kendine çekmek için bir numara yapmıyor,
Kâr gütmek için, göze girmek de istemiyor,
Kimi rol yapar iken bu rol düşünemiyor,
Bir rol gereği oyun bile oynayamıyor,
Dili, bildikleriyle öğrendikleri ile
Bizler her ne verdiysek algı seviyesiyle,
Tek başına mı kalsın otistikler içinde,
Tepki geliştirmede güvenli bir şekilde?
Görmemek için zulüm veya merhametsizlik,
Rastlamasın isteriz ilgisizlik, sevgisizlik,
O, sakin tavırlıydı düşünceli şekilde,
Vicdanlı kişilerce, merhamet bilincinde…
Dünyası dar değildi yakma yıkma şeklinde,
Her ne varsa yok etme katletme biçiminde,
Okul, sınıf içinde sokak ve caddelerde,
Rastladığım çok yerde ayrım yapmaz şekilde,
Tek tek her çocuk için her öğrencimiz için,
Nerede kim kalmışsa yüreklendirmek için,
Bu bir gönül işi bu bir yürek işi,
Bir nebze bencilsen olmamalı bilirkişi,
Ruhtan gelme şekilde yapmadan gösterişi…
Varsa işin zorluğu mütevazılığınla,
Her çocuk bizim deyip net kararlılığınla,
Biz, ona ölçü verdik o da bir ince ayar,
Hep hassas bir şekilde tavır ve davranışlar,
İhmâl de etmez idik öğrenemedin diye,
Müfredatta ne varsa boş vakit geçirmeye,
Yıl iki bin yirmi üç beş yılı aşkın süre,
İlk yıl sayılırsa, altı yıl geçmek üzere,
Adel, izlemesiyle sandalyesi üstünde,
Hocalarla birlikte dikkatli düşüncede,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!