Mehmet Şahan Şiirleri - Şair Mehmet Şahan

Yüze dost görünür, gerçekte düşman,
Foyası çıksa da olmuyor pişman,
Boyuna bakıp ta sanmayın insan,
İnsanı bir pula satar utanmaz! ..

Kimsenin derdine kafa yormamış,

Sen kendin bilmezsen olmaz değerin,
Günah benden gider hazır eğerin.
Almak isteyenler eski semerin,
Kafasında beyin varsa düşünsün! ..

Midene oturur yediğin saman,

Kanat gerip kol verdiniz,
Siz haine yol verdiniz.
Açıldıkça açıldınız,
Siz haine gül verdiniz,
Vatan değil ki derdiniz! ...

Diyorsun ki bir düşün!
Düşünse batar mıydı?
Can bilirdi Vatanı,
Bilse şehit yatanı,
Hiç yanlış yapar mıydı?

Gül dalında bülbül öter,
Dostun derdi dosta yeter,
Eğer dersen daha beter,
Ben hatayı kul’a verdim…

Aradığın bulmamışsa,

Bir ahunun gözlerinde,
Kıvılcımlar çaksın da gör! ..
Sevgi dolu sözlerinde,
Aşk kalbini yaksın da gör! ..

Heyecandan duramazsın,

Gerilerde bırak öfkeyi, kini,
Rehber olsun sana İslam Hak dini.
Aldanma, terk eyle sahte zevkini,
Şeytanı Allah’a taptır öyle gel,
İblise secdeyi yaptır öyle gel!

Kim gidecek, kim kalacak yarına,
Dayanılmaz ateşine, narına,
Akıl ermez hikmetine, sırrına,
Kalbimi aşkınla gark eyle Ya RAB.

Eşref-î Mahlûkat diye yarattın,

İnsanları aldatıp, sıyrılsan da aradan;
Sadece sen mesulsün, açtığın her yaradan!
Gafil olup unutma, pay çıkarma aradan;
Bırakmaz orta yerde, hesap sorar Yaradan!

Ne kadar gizlesen de mutlaka gören olur,

Çevrene bak hele açta gözünü,
Vatandaş isyanda, açım der açım!
Gerçeği bir gör de söyle sözünü,
Duyarlı vicdanlar acım der acım!
Canına kıymış bak Emine Bacım!