Güneş gündüz aydınlatır.
Ay karanlıkta parlar
Yıldızlar gece doğar
İnsan ufukta dirilir.
Dünya döndükçe çiçek açar
NUR EFENDİM
Ey alemlere rahmet, Alemlere Nur.
Bir alem ki eyvah senden yoksun
Öyle belalara musibetlere tutuşsun.
Senin yokluğunda olan her şey korksun
Ötelediğin hor gördüğün
Kızdığında dövdüğün
Uzaktan sövdüğün
Gör Ben yine o garibim.
Atasız ök'süz büyüyen
Başa beladır bakışın.
Maddeye Can Katar nakışın.
At binişin, Turan gülüşün.
Çin'e set ördürür.
Korkut ata kurt otağında.
Hakikâtin değirmeninde İnce öğütülürsün.
Hakikat olmayan yerde namertlik görürsün.
Aldanma dünyanın esen rüzgarına,
Bir gecede kara kışı, ayazı görürsün.
Aslan yatağından belli, yiğit otağından,
Bir lokma aşa nice kurban görürsün.
Oy beni yar oy beni
Düştükçe karalar beni
Gitmişte ellerin olmuş
Baktıkça yaralar beni.
Oy beni yar oy beni
Sarayını inşa eden,
kabrini perişan eder.
Dünya malına meyle den,
kalbini perişan eder.
Her ağzına geleni söyleyen,
zikrini perişan eder.
Sevdalı bir adam gömüldü toprağa
Göçtü bu diyardan sevdasıyla
Bekliyorum gelmeni mezarıma
Bir karış toprak altında uykuda.
Elini sür-sen toprağıma hissederim geldiğini.
Yeşerir üzerimdeki sararmış otlar belki.
Sensiz akşamların rüyaları da hazan.
İlmek, ilmek işlenmiş her zerreme,
katre, katre kalbime yerleşen sevdan.
Bir kalp yangınından geriye kalan
küllenmiş bir hatıra gibisin artık.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!