Mehmet Çoban Şiirleri - Şair Mehmet Çoban

Bir bardak demli çaydan
Geçmez söz haydan huydan
Daldığım hülyalardan
Sıkıldım buralardan

Ey sevdiğim gel bana

Seni düşündüm bu gece
İsmin dilimde bir hece
Zamansız doğan güneşe
Harsın sönmeyen ateşe

Seni söyledim bu gece

Mavinin tonlarında aradım
Seni hiçbir yerde bulamadım

Sanki bir ara tam karşımdaydın
Belki kaşla göz arasındaydın

Güneşi gölgede görünce
Gördüğüme şaşırdım önce
Güneş üstüne binmiş dayatma
Gölgelerde dolaştırıyor güneşi
Güneş sinmiş dayatmalarda
Gölgeyle oyunda yeniklik içinde

Günler ağardı
Günler karardı
Gözlerim aradı
Gizemlerde misin?
Görmedim nerdesin?

Zorbaların tarihinde
Yetişir karşı zorbalar
Vetiresi böyledir tarihin
Üzülüyorsa halklar
Umutla hayata bakarlar
Tutuşan kalplerinde

Bir iken birlikte
Birlik olduk birlikteliklerde

Birlik olduk insanlarla
Birlik olduk doğayla

Kuvvetsiz dile
Anlamsız söze
Dayanak lazım diye
Sığınılır kişilere

Dilini kuvvetlendirse

İdeoloji keşfedildiğinden beri
Kan durmadı yeryüzünde, sanma yeni
İdealler, hayaller, düşler hırs elinde
Sığmadı yeryüzüne, çıktı gökyüzüne

Felsefe sorgularında bocalarken

Büyükşehir
Zeytin peynir
Ekmek gibi
Yok ki dibi

İnsanı harcıyor