Mehmet Çiftci Şiirleri - Şair Mehmet Çiftci

Ben sevgilin değilim beni aşık zannetme,
Kardeşim bildim seni neden sitem edersin?
Seviyorum doğrudur bunu aşka hamletme,
Kardeşim bacım bildim niçin beni üzersin.

Yazdığın her bir satır yaralıyor derinden,

Kadın kocasına ait koca da karısına
Birbirine helâldir haramdır gayrısına
Dokunması bakması öpmesi ihanettir
Yakınlık gösteremez yabancı birisine

Evlilik kutsal mekan çiğnenmez çiğnetilmez

Sıra sıra dizilmiş küçük küçük evcikler,
Her birinin içinde bir insan yatıyormuş.
Sorsak şu yatanlara acep ne diyecekler,
Sıraları gelenler oraya gidiyormuş.

Kahkahası çınlattı yer yüzünü bir zaman,

Bir söz var dilimde diyemiyorum,
Hayvanlara saygısızlık sayılır.
Neye benzeteyim bilemiyorum,
Odun desem bu haksızlık sayılır.

Ne kurala uyar ne yordam bilir,

Sen ıslanmış nohut,sen nankör kedi,

Sana sevgi değil nefret gerekli.

Yaşadıkça bir gün gülmesin yüzün,

Biz üveyik misali gökyüzünde uçarken
Bir gün yerin altına toprağa gireceğiz
Üç beş satır yazarak kendimizden geçerken
Kabre konup ardından melekler göreceğiz

Yapıp ve yazdığımız ne varsa sorulacak

Allah’ı hiçe sayıp İslam’a arka döndük
Kimlere benziyoruz şu anki halimizle
Haçlı’nın yalanına sahte yüzüne kandık
Kayboldu kimliğimiz,hem kendi elimizle

Kirpi saç, çene sakal, ahlaksız ve alkolik

İslâm'a öfken var Müslüman'a kin
Sen kimin nesisin bizden değilsin
Yahudi mi Nasranimidir ceddin
Sen kimin nesisin bizden değilsin

Müslüman adını kullanıyorsun

Söyle can yoldaşım emrini söyle
Elimden gelirse yapayım hay hay
Diyorsan ki bu gün bayram günüdür
Lutfeyle elini öpeyim hay hay

Söyle hiç çekinme ne istiyorsan

Hasretiz sevimli gülen yüzlere,
Özlem çöktü huzur veren sözlere,
Peteğe bal veren arı uzakta,
Kovanı seyretmek kaldı bizlere.