Mehmet Çiftci Şiirleri - Şair Mehmet Çiftci

Bitti söz tükendi kelam,
Hiçbir şey yazmasın kalem.
Dört yanımı sardı elem,
Kurtulmayı istiyorum.

Dünya yaşanmıyor gamsız,

Tebessüm kaplasın yüzlerinizi
Kurban Bayramınız mübarek olsun
Rahmet-i İlâhî kuşatsın sizi
Kurban Bayramınız mübarek olsun

Namazlarda teşrik tekbiri gerek

Bir gül verdim sana Afrika Kenya,
Aman ha iyi bak soldurma onu,
Biz taş bastık bağrımıza burada,
Sakın kurda kuşa çaldırma onu.

Emanettir sana ana kuzusu,

Yokluğun pençesi boynumu büktü,
Beceriksiz sanma kriz var güzel,
Geçim sıkıntısı çok ağır çöktü,
Bir biz değil bütün herkes dar güzel.

Biliyorum istemezsin üzmeyi,

Konuşurken gülüyordu durmadan,
Vazolarda solan güle benzedi.
Gençliğin farkına bile varmadan,
Kurumuş ağaçta dala benzedi.

Bal damlardı konuşurken dilinden,

Uyan artık koca dev yakışmıyor atalet,
Senden sonra kayboldu bu dünyada adalet.

Aslanın yatağında çakallar fink atıyor,
Dünyaya kurt dadandı parsel parsel bitiyor.

Neler umuyor bu zavallı gönlüm,
Tuttu bir hayalin peşine düştü.
Bahçem darmadağın perişan gülüm,
Bülbül gül dalına konmadan uçtu.

Zannediyordum ki bahar gelecek.

O zevkten dört köşe sanki,
Ben içimden kan ağlarım.
Neşelenmek gülmek ne ki,
Ben içimden kan ağlarım.

Gül umursamaz bülbülü,

Zaman cürüm giydi işlenen suçtan,
Aylara kıydılar yıla kıydılar.
Dünyalılar korktu hesap vermekten,
Güneşe kıydılar, aya kıydılar.

Gözümüzle şahit olduk kusura,

Doğru insanlarla ahbap olmalı;
Kalleş olanlarla yollar tıkanır.
İnsanlara güvenmek zor bilmeli;
Dost olmaya layık insan aranır.

Yanlış dosttan pişman olursun bir gün;