Mehmet Çiftci Şiirleri - Şair Mehmet Çiftci

Kirlendi aşkımız sevgimiz cıfıt,
Çirkefe bulandı değerlerimiz.
Erkeğimiz geyik kızımız şıfıt,
Sırtta yara açtı eğerlerimiz.

Yularımız halis ipek katıksız.

Kimseye benzemez yaşam biçimi
Bazen teğet geçer öz milletine
Yemesi benzer de farklı içimi
Çoğu savaş açar öz milletine

Beğenmez kendinden başka birini

Güzel gözlerinin o pırıltısı;
Sönmesin birtanem aman sakın ha!
Mah yüzünün ışık saçan çehresi;
Solmasın birtanem aman sakın ha!

Gülmek yakışıyor gül endamına;

Dünya malına bağlanıp gerdan kırılır mı hiç,
Belki yalnız bizde değil bu yolu açanda suç.

Bin yıllık bir geçmişin miras yedisi iken,
Üç günlük dünya için beş paraya bel büken;

Öyle bir uğultu ki yırtıyor kulakları,
Öfke mi kusuyor esen fırtına?
Bunca olandan sonra bu ne sükunet dünya,
Diyor gibi çığlıklar savuruyor.
Bu öfkeye hakkın var haykır nasıl istersen,
Duygumuzu kaybettik acı duymayız kessen.

Hasret çöktü ayrılık başlamadan
Sen uyurken seyrederim yüzünü
Özlem oku ciğere işlemeden
Tadıyorum dile gelmez hüzünü

Gül fidanı özeniyle büyütmek

Bize lütuf şefaatin hak etmiyoruz ama,
Boynumda tasma ile gedayım işte sana.

Kâinat Efendisi sen Rahmet Peygamberim,
Çek boynumdaki ipten peşin sıra giderim.

Gönül tezgahımda sevgi dokudum,
İlmik ilmik nakışında sen varsın,
Bir sevginin destanını okudum,
Mısraların akışında sen varsın.

Bir ahenkle buluşan o renklerin,

Kırk ekmeği bir tablete sığdırıp,
İkram etti bize haydi buyurun.
Bir kutuda elli tane saydırıp,
Bir fırın ekmekle karın doyurun.

Katığını ihmal etmedi tabi,

Hakim beyim sana şikayetim var,
Elimden aklımı aldı birisi
Tutuklayın başka vermesin zarar
Deli edip çöle saldı birisi.

Şahidim var inanmazsanız şayet