Mehmet Çiftci Şiirleri - Şair Mehmet Çiftci

PEKİ YA ŞİMDİ
Yumruğu masaya vuran
Rica etmeyip buyuran
Mazlumlara arka duran
Bir devleti yok ettiniz
Siz de beraber bittiniz

Acze düştük reva görülenlerden,
Ağlasak kızarlar ağlamasak suç.
Karardı ruhumuz verilenlerden.
Söylesek kızarlar söylemesek suç

Yabancıdan çekmedik ki zulümü,

Tel tel dökülüyor her bir yanımız,
Granit gibiydik pelteye döndük.
Ne karıştı bozuldu bu kanımız,
Şahinler gibiydik serçeye döndük.

Efendiler yerde sürünür oldu,

Asker idim İskenderun Bahriye alayında,
Tayin çıktı Maraşa yazın Temmuz ayında,

Gitmemiz gerekiyor görev verilen yere,
Merkeze göndermezler, ya tepedir ya dere.

Mürşidin bağından gül toplayan kul,
Allah’ın hakkını gasp etmemeli.
O da senin gibi sadece bir kul,
Allah gibi faniye tapmamalı.

Onun sevgisini başkasına eş,

Yirmibirinci asır her şeyin kokuştuğu,
Yemek sofralarında kadehin tokuştuğu.

Dostluklarda menfaat, selam bile paraya,
Cüzdanın kabarıksa herkes girer sıraya.

Yıllar eskitse de dış görünüşü,
Gönül için zaman sabit duruyor.
Bir gencin nasılsa hayali düşü,
Yetmişinde duygu aynı oluyor.

Yıpranan bedeni taşımaz ayak,

Toprağa düşen tohum uygun zaman bekliyor
Dağılmıyor üstümüzü örten karabulutlar
Çoraklaştı mümbit toprak vuslatı sayıklıyor
Pırangalar vuruldu ama hâlâ ümitvar

Ebedî sürmeyecek bu hasret işkencesi

YALNIZ ADAM
Etrafına kafes örmüş,
Tek başına. yalnız adam.
Ne ziyaretçisi bulunur,
Ne de hatırını soran.

Caddeler meydanlar hep et kokuyor,
Kasap dükkanına döndü sokaklar,
Sarışın esmer dolgunu çelimsizi,
Allah görüyor ya kuldan mı saklar.

Sarışın bayanın babası falan,